Kościół Trójcy Świętej w Gubinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Trójcy Świętej w Gubinie
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gubin

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Trójcy Świętej w Gubinie

Wezwanie

Trójcy Świętej

Wspomnienie liturgiczne

niedziela Trójcy Świętej

Położenie na mapie Gubina
Mapa konturowa Gubina, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętej w Gubinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętej w Gubinie”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętej w Gubinie”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętej w Gubinie”
Ziemia51°57′19″N 14°43′25″E/51,955278 14,723611

Kościół pw. Trójcy Świętej w Gubinierzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii Trójcy Świętej w Gubinie, dekanatu Gubin, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej, zlokalizowany w Gubinie, w powiecie krośnieńskim, w województwie lubuskim. Mieści się przy ulicy Królewskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została zbudowana w 1861 roku w stylu neogotyckim przez niewielką wspólnotę katolików, która ocalała i przetrwała okres reformacji, w zdominowanym przez protestantów ówczesnym Guben. Pomocy w wybudowaniu kościoła udzielił biskup wrocławski. Potrzebną do wzniesienia budowli kwotę w wysokości 19 tysięcy talarów gmina katolicka otrzymała głównie od parafii z Paderbornu, Linzu i Wrocławia. Katolikami byli przeważnie robotnicy fabryczni i osoby służące, którzy nie byli majętni i nie mogli wspomóc budowy większymi ofiarami.

W 1914 roku ówczesny proboszcz Herman Bilecki rozpoczął starania o powiększenie świątyni, ze względu na zwiększającą się liczbę katolików, ale przeszkodził mu w tym wybuch I wojny światowej. Udało się to zrealizować dopiero w 1936 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]