Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Landwarowie
| |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Adres |
Pietų g. 28 | ||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| archidiecezja | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Litwy  | |||||||||||||||||
 54°38′29,91″N 25°02′54,47″E/54,641642 25,048464
| |||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||
Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Landwarowie – katolicki kościół w Landwarowie, (Litwa).
Właściciel majątku, Władysław Tyszkiewicz, starał się o pozwolenie na budowę kościoła już w 1897, jednak bezskutecznie. Zgodę na budowę świątyni wydano dopiero w 1905. Miejscowa ludność w ciągu 10 dni wzniosła prowizoryczny budynek, a zaprojektowanie kościoła powierzono Orsino Bongiemu i Arrigo Boito, zamawiając kościół mający być repliką mediolańskiego kościoła Santa Maria delle Grazie.
Budowę rozpoczęto w 1910, lecz z powodu trudnej sytuacji politycznej i finansowej zmieniono plany i kościół zbudowano według projektu Stefana Narębskiego. Pierwszy etap budowy zakończono poświęceniem kościoła w 1926[1].
W latach 1927-1934 wykonywano drobne prace oraz wybudowano wysoką wieżę. Po śmierci Władysława Tyszkiewicza przy kościele wybudowano kaplicę grobową. W 1942 rozpoczęto ozdabianie ścian wewnątrz kościoła. Zastosowano polichromie, freski oraz sgraffito. Kierownikiem artystycznym tych prac był Jerzy Hoppen. W 1955 kościół został konsekrowany przez Kazimierasa Paltarokasa[1].
Neoromańska świątynia, wzorowana na mediolańskim kościele Santa Maria delle Grazie jest bazyliką o trzech nawach, na planie zbliżonym do kwadratu, z wielobocznie zamkniętym prezbiterium, zbudowaną z żółtoczerwonych cegieł.
Elewacje ozdobione są lizenami, rozetowymi oknami oraz fryzem arkadowym. Na fasadzie znajdują się trzy portale w obramowaniach z bloków jasnego kamienia.
Ściany budynku wzmocnione są szkarpami. Do korpusu kościoła, w tylnej części, przylega bardzo wysoka, czworoboczna wieża.
W 2004 w kościele zamontowano nowe organy, które ufundowała Teresa Żylis-Gara, pochodząca z Landwarowa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Historia parafii p.w. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Landwarowie. Parafia Zwiastowania NMP w Landwarowie. [dostęp 2016-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-08)]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Rąkowski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Litwie. Warszawa: Burchard Edition, 1999-10-16. ISBN 83-87654-07-8.
- Historia parafii – p.w. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Landwarowie. Parafia Zwiastowania NMP w Landwarowie. [dostęp 2016-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-08)]. (pol.).
- Kościół pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Landwarowie pod Wilnem / Małgorzata Maksymiuk ; Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Biuro Pełnomocnika Rządu do spraw Dziedzictwa Kulturalnego za Granicą. - Warszawa ; Poznań : MKiDN : Bogucki Wydaw. Naukowe, 2000.