Przejdź do zawartości

Kościół de São Domingos w Lizbonie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół de São Domingos
w Lizbonie
Zabytek: nr rej. MN - Monumento Nacional (Decreto n.º 5 046, DG n.º 268)[1] z dnia 11-12-1918
Ilustracja
Kościół de São Domingos w Lizbonie
Państwo

 Portugalia

Miejscowość

Lizbona, Baixa, Largo de São Domingos

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Dominika

Położenie na mapie Portugalii
Mapa konturowa Portugalii, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół de São Domingosw Lizbonie”
Położenie na mapie Lizbony
Mapa konturowa Lizbony, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół de São Domingosw Lizbonie”
Ziemia38°42′53,0496″N 9°08′18,1680″W/38,714736 -9,138380

Kościół de São Domingos w Lizbonieświątynia katolicka zbudowana w XIII wieku, wielokrotnie przebudowywana, odbudowana w stylu barokowym po trzęsieniu ziemi w 1755, celowo poddana jedynie częściowej restauracji po pożarze w 1959, by zachować świadectwo zniszczeń. Pożar w 1959 roku strawił m.in. przechowywaną w kościele chusteczkę Łucji Santos oraz połowę chusty Hiacinty Marto, których jako dzieci używały podczas objawień w Fatimie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Budowa świątyni została rozpoczęta w 1241 roku[2]. Od tego czasu budowla była wielokrotnie przebudowywana, na skutek czego zatraciła zupełnie swój gotycki rys. W kwietniu 1506 roku w kościele rozpoczął się pogrom żydowskich konwertytów, który wkrótce ogarnął całe miasto i przyniósł kilka tysięcy ofiar[3].

Kościół przetrwał kilka kataklizmów, w tym trzęsienie ziemi w 1531[4], oraz największy – kataklizm z 1755 roku. Architektem kierującym odbudową był Carlos Mardel, zaś autorem fasady i prezbiterium był Johann Friedrich Ludwig, znany w Portugalii jako João Frederico Ludovice[5]. Kościół był wówczas jednym z głównych przykładów architektury barokowej i wzorcem dla innych wznoszonych i odbudowywanych świątyń[2].

Największe, widoczne do dziś zniszczenia przyniósł świątyni pożar w 1959, kiedy to od płonących świec zapaliły się drewniane ołtarze. Żywioł strawił wiele dzieł sztuki sakralnej, obrazy, złocone ołtarze i naczynia liturgiczne. Ważną stratą dla wiernych była przechowywana w kościele chusteczka Łucji dos Santos oraz połowa chusty Hiacynty Marto, których jako dzieci używały podczas objawień w Fatimie w 13 maja 1917[2].

Po odbudowie kościół otwarto dla zwiedzających w 1997 roku[6]. W trakcie prac podjęto jednak decyzję, by nie przywracać pierwotnego kształtu, lecz ukazać ogrom zniszczeń pożaru. Rekonstrukcja całkowita byłaby jednak i tak niezwykle trudna, bowiem część kolumn i elementów konstrukcyjnych jest popękana. Wnętrze zostało jedynie częściowo zrekonstruowane.

Kościół jest zbudowany na planie krzyża łacińskiego z jedną nawą. Od swoich początków należał do dominikanów. W roku 1994 dominikanie wybudowali nowy klasztor i kościół Igreja do Convento de São Domingos[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Instituto de Gestão do Patrimonio Arquotectonico e Arqueológica; Pesquisa de Património - Igreja de São Domingos - detalhe. (igespar.pt). [dostęp 2011-05-29]. (port.).
  2. a b c São Domingos Church. (guides.getportugal.com). [dostęp 2011-05-29]. (ang.).
  3. François Soyer. The Massacre of the New Christians of Lisbon in 1506: A New Eyewitness Account. „Cadernos de Estudos Sefarditas”, s. 225–227, 2007. ISSN 1645-1910. (ang.). 
  4. Lisbon Guide Your travel guide to Lisbon: Rossio. (lisbon-guide.info). [dostęp 2011-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).
  5. Simões, M., Avelar, F., & Correia, P: Convento de São Domingos de Lisboa / Igreja de São Domingos / Igreja Paroquial de Santa Justa / Igreja de Santa Justa e Rufina. Sipa Sistema de Informação para o Património Arquitectónico, 2004. [dostęp 2019-02-17]. (port.).
  6. Kościół São Domingos. (e-przewodniki.pl). [dostęp 2011-05-29]. (pol.).
  7. Igreja do Convento de São Domingos. (isdomingos.com). [dostęp 2011-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 października 2011)]. (port.).