Kościół ewangelicki w Bytomiu Odrzańskim

Kościół ewangelicki w Bytomiu Odrzańskim
	413 z dnia 2.04.1963
	kościół ob. nieczynny
	; widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Bytom Odrzański; ul. Kościelna
Wyznanie	protestanckie
Kościół	Kościół Ewangelicko-Augsburski
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1744
Data zakończenia budowy	1746
Poprzednie wyznanie	protestantyzm
Dane świątyni
Styl	barokowy
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Liczba naw	1
	Położenie na mapie Bytomia Odrzańskiego Kościół ewangelicki w Bytomiu Odrzańskim
	Położenie na mapie Polski Kościół ewangelicki w Bytomiu Odrzańskim
	Położenie na mapie województwa lubuskiego Kościół ewangelicki w Bytomiu Odrzańskim
	Położenie na mapie powiatu nowosolskiego Kościół ewangelicki w Bytomiu Odrzańskim
	Położenie na mapie gminy Bytom Odrzański Kościół ewangelicki w Bytomiu Odrzańskim
	51°43′46,7″N 15°49′40,9″E/51,729639 15,828028
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół ewangelicki – dawna świątynia protestancka znajdująca się w mieście Bytom Odrzański, w województwie lubuskim.

Świątynia została wzniesiona w stylu barokowym w latach 1744-1746. Kościół został założony na planie prostokąta, od strony północnej do świątyni wchodziło się przez zachowany z budynku gimnazjum protestanckiego (Schönaichianum-Carolatheum) renesansowy półkolisty portal między parami półkolumn korynckich zwieńczony kartuszami herbowymi rodów szlacheckich (od lewej) von: Schönaich (L) i Landskron (P). We wnętrzu zostały zamontowane dwukondygnacyjne empory podparte filarami, na których mogło się zmieścić 1200 osób a także kościół otrzymał bogato zdobione wyposażenie w stylu barokowym. W latach 1859-1860 od strony południowej do świątyni została dobudowana wysoka wieża o czterech kondygnacjach (najwyższa kondygnacja przechodziła w ośmiokąt) zwieńczona dachem namiotowym, na której zostały umieszczone cztery dzwony (dwa z nich zostały zdemontowane na cele wojenne w 1917 roku). Zapewne w tym czasie do wschodniej ściany świątyni została dobudowana zakrystia. W 1878 roku budowla została wyposażona w nowe organy, a w 1896 roku z okazji jubileuszu 150-lecia, świątynia została odnowiona. Ponownie kościół został wyremontowany w 1928 roku (wymieniono wtedy pokrycie dachowe i powstały nowe elewacje). Po 1945 roku świątynia ewangelicka nie była użytkowana i stopniowo popadła w ruinę (wnętrze zostało zdewastowane). Na przełomie XX i XXI wieku zostało zabezpieczone pokrycie dachowe, a w 2006 roku świątynię kupiła fundacja archeologiczna w celu ulokowania w świątyni magazynów^[1]. Od 2018 roku trwa przebudowa na Centrum Historyczno-Kulturalne.^[2]