Przejdź do zawartości

Kościół Bożego Miłosierdzia w Krakowie (Nowy Świat)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Bożego Miłosierdzia
Zabytek: nr rej. A-73 z 9 maja 1974[1]
kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Bożego Miłosierdzia 1

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Stanisława i św. Wacława

Wezwanie

Bożego Miłosierdzia

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Bożego Miłosierdzia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Bożego Miłosierdzia”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Bożego Miłosierdzia”
Ziemia50°03′31,5″N 19°55′46,2″E/50,058750 19,929500

Kościół Bożego Miłosierdzia – zabytkowy, rzymskokatolicki kościół filialny kapituły katedralnej na Wawelu. Znajduje się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy ul. Bożego Miłosierdzia 1, na rogu z ul. Felicjanek 2 i ul. Smoleńsk, na Nowym Świecie.

Odprawiane są w nim w każdą niedzielę trzy msze święte w obrządku łacińskim, ponadto 2 razy w miesiącu w obrządku ormiańskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wzniesiony został po 1555 jako wypełnienie ostatniej woli Jana Żukowskiego z Bystrzycy. Do końca XVI wieku był świątynią drewnianą. Jako kościół murowany wzniesiony został ze składek wiernych w latach 1626–1629. Od 1649 jest prebendą kapituły katedralnej na Wawelu.

Zniszczony został podczas potopu szwedzkiego w 1655, dość szybko go jednak odbudowano.

Uroczystej konsekracji dokonał biskup sufragan krakowski Mikołaj Oborski w 1665.

Gruntownej odnowy dokonano w latach 1905–1910 według projektu architekta Jana Sas-Zubrzyckiego.

Wygląd i wnętrze

[edytuj | edytuj kod]

Kościół barokowy, orientowany, murowany, złożony z trójprzęsłowej nawy i nieco węższego koliście zamkniętego prezbiterium.

Witraże zdobiące kościelne okna ufundowane zostały w 1908 przez Stowarzyszenie Właścicieli Restauracji oraz Bratnią Pomoc Kelnerów. Uległy zniszczeniu w 1945, odnowiono je w 1947. Przedstawiają: św. Jadwigę Śląską, Michała Archanioła, św. Wojciecha, św. Stanisława biskupa, św. Kazimierza oraz Cudowny połów ryb.

W ołtarzu głównym z 1655 znajduje się krucyfiks zasłaniany obrazem Ukrzyżowania z XVII wieku oraz wizerunki św. Wojciecha i św. Stanisława. W ołtarzu bocznym po prawej stronie znajduje się obraz Nauczanie Marii z pocz. XIX wieku, a w ołtarzu po lewej stronie obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem zwanej Śnieżną z XVII wieku. Ołtarze zostały wyposażone w antependia pochodzące z XVIII wieku z kwiatową dekoracją.

W kościele znajdują się pamiątkowe tablice związane z konsekracją kościoła oraz jedna z zaznaczeniem poziomu i stanu wód Wisły podczas wielkiej powodzi w 1813.


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Katalog zabytków sztuki w Polsce tom IV, miasto Kraków część VII Zwierzyniec, Nowy Świat, Półwsie Zwierzynieckie Kościoły i klasztory, 1995.