Przejdź do zawartości

Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Bydgoszczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Bydgoszczy
Zabytek: nr rej. A/805 z dnia 16.09.1989
Kościół parafialny
Ilustracja
Front kościoła od ul. Pomorskiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz
ul. Pomorska 41

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Kościół Ewangelicko-Metodystyczny

Zbór

Parafia Ewangelicko-Metodystyczna w Bydgoszczy

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Bydgoszczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Bydgoszczy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Bydgoszczy”
Ziemia53°07′53″N 18°00′16″E/53,131389 18,004444

Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Bydgoszczykościół parafialny zboru metodystycznego w Bydgoszczy.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Kościół znajduje się przy ul. Pomorskiej 41 w Śródmieściu Bydgoszczy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Budynek kościoła powstał w 1883 jako kompleks sakralno-mieszkalny dla miejscowego zboru baptystycznego. Nie jest znany autor projektu budowli. Po wytyczeniu w 1894 ulicy Cieszkowskiego, świątynia zamknęła jej perspektywę zachodnią.

Do 1945 kościół służył w większości niemieckojęzycznemu zborowi baptystycznemu.

W 1946 władze miejskie przydzieliły opuszczoną świątynię Kościołowi Metodystycznemu, którego bydgoski zbór istniał od 1935, lecz nie posiadał wcześniej własnej kaplicy.

Zaniedbany przez lata wojny kościół nie mógł w pełni sprostać swym zadaniom, toteż potrzeba jego remontu stała się coraz bardziej paląca. Gruntowna renowacja obiektu stała się możliwa w latach 1966-1968, dzięki pomocy finansowej Światowej Rady Kościołów w Genewie. Wymieniono wówczas pokrycie dachowe obiektu, odmalowano i wyposażono wnętrze kościoła, a modernizacja wystroju na wzór nowoczesnej architektury sakralnej w krajach protestanckich przyczyniła się do tego, że świątynia bydgoskiego zboru, poświęcona w listopadzie 1968, stała się najnowocześniejsza w całym polskim Kościele metodystycznym.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Zewnętrzna forma kościoła prezentuje formy historyzujące z przewagą neogotyku[1]. Część sakralną stanowi trójnawowa kaplica z przylegającymi od frontu dwiema wieżami zwieńczonymi ostrosłupowymi hełmami. Reminiscencję gotyku stanowią olbrzymie, ostrołukowe okna, blendy i portal. Do typowo włoskich motywów należą natomiast: rozeta w fasadzie oraz fryz arkadkowy obiegający szczyt frontu. W czasie wznoszenia budynku nie zrealizowano maswerków w oknach elewacji bocznych[2], co zubożyło dekorację architektoniczną. W kaplicy znajduje się amfiteatralna empora przeznaczona dla chóru muzycznego, na której znajdują się małe, ośmiogłosowe organy firmy Sauer z roku 1985[3]. Pod częścią prezbiterialną kaplicy zachowano oryginalny basen chrzcielny baptystów (baptysterium), obecnie nie wykorzystywany. Krępe proporcje bryły świątyni oraz duże partie płaskich, nietynkowanych ścian zbliżają budowlę do obiektów romańskich. Wewnątrz znajduje się czterokrotnie przełamany strop, który optycznie powiększa wnętrze. W centralnym miejscu nawy głównej dominuje prosty, podświetlony krzyż.

Kościół charakteryzuje się dobrą akustyką, a zmodernizowany wystrój i wyposażenie sprawiły, że świątynia uznawana jest za najnowocześniejszą w całym polskim Kościele Ewangelicko-Metodystycznym. Od północnego zachodu, do części sakralnej przylega ponadto czterokondygnacyjna część mieszkalna, nakryta niskim dachem dwuspadowym.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kuberska Inga: Architektura sakralna Bydgoszczy w okresie historyzmu. In. Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 3. Bydgoszcz 1998
  2. widocznych na planach budowlanych
  3. "Odkrywamy Bydgoszcz". Miejsce, w którym raczej nie byłeś

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Derenda Jerzy. Piękna stara Bydgoszcz – tom I z serii Bydgoszcz miasto na Kujawach. Praca zbiorowa. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2006
  • Kuberska Inga: Architektura sakralna Bydgoszczy w okresie historyzmu. In. Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 3. Bydgoszcz 1998
  • Szach Jerzy, Vogel Tadeusz. Bydgoskie świątynie. [w.] Kalendarz Bydgoski 1983

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]