Kobyla Głowa (Pasmo Przedbabiogórskie)
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
841 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°40′32,6″N 19°27′35,6″E/49,675722 19,459889
| |
Kobyla Głowa (841 m) – szczyt w paśmie Solnisk, które według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego jest częścią Pasma Przedbabiogórskiego i należy do Beskidu Makowskiego[1]. Na mapach i w przewodnikach turystycznych czasami zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego[2].
Kobyla Głowa jest zwornikiem. W południowo-wschodnim kierunku jej grzbiet poprzez przełęcz Cichą (774 m) łączy się z północno-zachodnim grzbietem Jałowca (1111 m), w północno-zachodnim kierunku sąsiaduje z Czarną Górą (Cichą Górą, 858 m), zaś w północno-wschodnim kierunku odchodzi od niej główny grzbiet Pasma Solnisk łączący ją z Opuśniokiem (849 m)[2]. Jest częściowo zalesiona, dawniej jednak znaczną część jej stoków zajmowały pola uprawne i łąki. Zaprzestano już ich użytkowania i stopniowo zarastają lasem, ale na zdjęciach lotniczych nadal widoczne są duże bezleśne obszary[3]. Ze stoków Kobylej głowy spływają 3 potoki; Roztoka uchodząca do Stryszawki, Wątrobowy Potok uchodzący do Lachówki i jeden z dopływów Koszarawy[2].
Przez wierzchołek Kobylej Głowy nie prowadzi żaden szlak turystyczny, ale północno-wschodnie jej stoki trawersują dwa szlaki (czerwony i zielony)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b c d Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-01-10].