Kolej aglomeracyjna
Kolej aglomeracyjna (również kolej podmiejska) – kolej obsługująca przewozy pasażerskie w obszarze aglomeracji miejskich[1].
Systemy tego typu odznaczają się:
- wysoką częstotliwością obsługi linii,
- dużą liczbą miejsc zatrzymywania,
- stosowaniem cyklicznego rozkładu jazdy,
- nierównomiernym rozkładem potoku podróżnych w ciągu dnia i malejącą wielkością potoku podróżnych wraz z oddalaniem się od centrum aglomeracji,
- dysponuje ułatwiającym szybką wymianę pasażerów taborem[1].
Głównym czynnikiem sukcesu przewozów aglomeracyjnych jest ich integracja z transportem publicznym w miastach, która powinna przebiegać na różnych płaszczyznach[2]:
- technicznej – budowa zintegrowanych węzłów przesiadkowych, systemów informacji wizualnej i elektronicznej,
- organizacyjnej – systemy wspólnego biletu, uzgadnianie tras, skoordynowanie rozkładów jazdy itp.,
- handlowej – wspólna dystrybucja usług (informacja, odprawa handlowa).
Pociągi aglomeracyjne konkurują przede wszystkim z transportem samochodowym, nie wymagają rezerwacji miejsc, wymagają dofinansowania i są świadczone na podstawie umów o świadczenie usług publicznych[3].
Wzorem dla tworzenia sieci kolei aglomeracyjnych stały się systemy kolei podmiejskich S-Bahn w Berlinie, a także RER w Paryżu[4].
Przykładem systemów obsługujących ruch aglomeracyjny w Polsce są systemy szybkiej kolei miejskiej w aglomeracji trójmiejskiej, warszawskiej, śląskiej i krakowskiej, innym przykładem są bardzo rozbudowane systemy S-Bahn w Niemczech[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Elementy inżynierii ruchu. s. 43. [dostęp 2013-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-31)].
- ↑ Aleksandra Koźlak, Kolej aglomeracyjna jako podstawa systemu komunikacyjnego obszarów metropolitalnych w Polsce, [w:] Maria Michałowska (red.), Współczesne uwarunkowania rozwoju transportu w regionie, [w:] Studia Ekonomiczne: Zeszyty Naukowe Wydziałowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach 2013, nr 143, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, s. 180.
- ↑ Ewa Raczyńska-Buława: Systemy kolei aglomeracyjnych w Polsce, TTS 7–8 /2015, s. 37.
- ↑ Ewa Raczyńska-Buława: Systemy kolei aglomeracyjnych w Polsce, TTS 7–8 /2015, s. 38.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aleksandra Ciastoń: Koleje aglomeracyjne i regionalne w Europie. TTS 10/2007. [dostęp 2011-10-24].
- Kolej aglomeracyjna. Dolceta.eu. [dostęp 2011-10-24].
- Master Plan dla transportu kolejowego w Polsce do 2030 roku. Ministerstwo Infrastruktury, grudzień 2008. [dostęp 2013-02-28].
- Diagnoza polskiego transportu. Ministerstwo Infrastruktury, styczeń 2011. [dostęp 2011-10-24].
- Strategia rozwoju transportu do 2020 roku. Ministerstwo Infrastruktury, 22 stycznia 2013. [dostęp 2013-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-25)].