Komosa główkowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komosa główkowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

szarłatowate

Rodzaj

Blitum

Gatunek

komosa główkowata

Nazwa systematyczna
Blitum capitatum L.
Sp. Pl.: 4 (1753)[3]
Synonimy
  • Blitum virgatum var. capitatum (L.) Coss., Germ. & Wedd.
  • Blitum virgatum subsp. capitatum (L.) Bonnier & Layens
  • Chenopodium capitatum (L.) Asch.[3]

Komosa główkowata (Blitum capitatum L.) – gatunek rocznej rośliny okrytonasiennej z rodziny komosowatych lub szarłatowatych (w zależności od ujęcia systematycznego). Pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie występuje na całym niemal kontynencie; od Arizony i Florydy po Alaskę i północną Kanadę. Introdukowana została do różnych krajów w Europie i na Bliskim Wschodzie[3][4]. W Polsce bywa uprawiana i przejściowo dziczejąca[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Roślina o wysokości 15–60 cm.
Liście
O kształcie trójkątnym lub trójkątnie oszczepowate.
Łodyga
W szczytowej części jest bezlistna.
Kwiaty
Są skupione w pęczkach.
Owoc
Suchy, nie pękający.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina wykorzystywana jako warzywo.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
  3. a b c Blitum capitatum L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-17].
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-03-15].
  5. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 121. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]