Koncert fortepianowy (Bacewicz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Koncert fortepianowy – utwór na fortepian i orkiestrę skomponowany w 1949 przez Grażynę Bacewicz[1].

Bacewicz zgłosiła utwór na Konkurs Kompozytorski im. Fryderyka Chopina, zorganizowany w kwietniu 1949[2] przez Związek Kompozytorów Polskich z okazji setnej rocznicy śmierci Chopina, gdzie otrzymała II nagrodę (I nie przyznano)[1]. Utwór został prawykonany 4 listopada 1949[3] przez Stanisława Szpinalskiego[1]. Akompaniowała mu Orkiestra Filharmonii Warszawskiej, którą dyrygował Andrzej Panufnik[4]. Bacewicz zadedykowała później Szpinalskiemu Krakowiak koncertowy, za którego otrzymała III nagrodę na II Konkursie Kompozytorskim im. Fryderyka Chopina[5]. Wykonanie Koncertu fortepianowego odbyło się również podczas II Festiwalu Współczesnej Muzyki Polskiej w 1955[6].

Kompozycja utrzymana jest w stylu neoklasycznym. Posiada cechy folklorystyczne (m.in. zawiera cytaty z polskich pieśni ludowych)[4], co wpisuje się w tendencję ówczesnej muzyki polskiej[7].

Utwór składa się z trzech części:

  1. Allegro moderato – allegro sonatowe; temat I oparty na pentatonice półtonowej[8], nawiązujący do pieśni Pije Kuba do Jakuba[3][8];
  2. Andante – nawiązująca do pieśni Oj, chmielu[3][9];
  3. Molto allegro – o charakterze oberka[3][9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]