Konstantin Abramow (generał major)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstantin Abramow
Константин Кирикович Абрамов
generał major gwardii generał major gwardii
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1906
Irkuck

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1952
Stalingrad

Przebieg służby
Lata służby

1928–1952

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Jednostki

Syberyjski Okręg Wojskowy

Stanowiska

szef Zarządu Politycznego

Główne wojny i bitwy

konflikt o Kolej Wschodniochińską,
II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za obronę Stalingradu” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za zdobycie Królewca” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty”

Konstantin Kirikowicz Abramow (ros. Константин Кирикович Абрамов; ur. 12 grudnia?/25 grudnia 1906 w Irkucku, zm. 10 kwietnia 1952 w Stalingradzie) – generał major gwardii Sił Zbrojnych ZSRR (1942), Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie robotniczej. Po wczesnej śmierci ojca, matka przeniosła się z dziećmi do Jenisejska, gdzie skończył 9 klas szkoły i pracował jako rybak, w 1923 wstąpił do Komsomołu. Od 1925 mieszkał w Aczyńsku, gdzie pracował m.in. jako ślusarz na kolei, w styczniu 1927 został I sekretarzem rejonowego komitetu Komsomołu w Nazarowie, w 1928 przyjęto go do WKP(b). Od 1928 w Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej, w 1929 brał udział w konflikcie o Kolej Wschodniochińską. Absolwent Wojskowej Akademii Politycznej im. W.I. Lenina (1938) i Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego (1949).

Od 1930 na dowódczych, następnie na politycznych stanowiskach w armii, był m.in. komisarzem brygady pancernej. Od 1939 szef Zarządu Politycznego Syberyjskiego Okręgu Wojskowego, 19 czerwca 1950 otrzymał stopień komisarza dywizyjnego, a 6 grudnia 1942 generała majora. Uczestnik II wojny światowej, w latach 1941–1946 szef wydziału politycznego – członek Rady Wojskowej kolejno 24 Armii (w Moskiewskim Okręgu Wojskowym), 64 Armii (wraz z którą walczył m.in. pod Stalingradem) i 63 Armii.

W latach 1949–1952 dowódca korpusu strzeleckiego[1]. Popełnił samobójstwo, strzelając do siebie z broni służbowej.

W Nazarowie jego imieniem nazwano ulicę.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

i inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Igor Abrosimow: Советская Россия: 1917-1991 - государство, политика, экономика, наука, культура, литература, искусство. proza.ru, 2009.
  • Абрамов Константин Кирикович (ros.) Biogram na stronie warheroes.ru [dostęp 2018-12-25]