Konstanty Kaiszauri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstanty Kaiszauri
Data urodzenia

25 października 1952

Obywatelstwo

Szwecja

Tytuł szachowy

mistrz międzynarodowy (1977)

Ranking FIDE

2345

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Konstanty Kaiszauri (gruz. კოტე კაიშაური; ur. 25 października 1952) – gruziński szachista[1], obecnie reprezentant Szwecji, mistrz międzynarodowy od 1977 roku.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec lat 60. XX wieku należał do czołówki polskich juniorów. W 1968 r. zdobył w Nowej Hucie brązowy medal mistrzostw Polski juniorów do 20 lat. Dwukrotnie zdobył medale drużynowych mistrzostw Polski: złoty (Wrocław 1969) i srebrny (Poznań 1968), oba w barwach klubu "Legion" Warszawa. W 1970 r. zwyciężył w międzynarodowym turnieju juniorów, który rozegrany został w Warszawie (wyprzedzając m.in. Rainera Knaaka, Zbigniewa Szymczaka i Aleksandra Sznapika). W tym samym roku wyemigrował do Szwecji oraz zdobył tytuł mistrza tego kraju juniorów[2]. W 1971 r. wystąpił na mistrzostwach świata (w Atenach) oraz Europy (w Groningen, 1971/72) juniorów do 20 lat, znaczący sukces odnosząc w Holandii, gdzie zajął IV miejsce (za Gyulą Saxem, René Borngässerem i Petyrem Welikowem). Wkrótce awansował do ścisłej czołówki szwedzkich szachistów, pomiędzy 1974 a 1979 r. pięciokrotnie startując w finałach indywidualnych mistrzostw tego kraju. Największy sukces w tych rozgrywkach odniósł w 1977 r. w Sztokholmie, gdzie zdobył brązowy medal[3]. W 1978 r. reprezentował Szwecję na olimpiadzie w Buenos Aires, natomiast w 1980 r. – na drużynowych mistrzostwach Europy, rozegranych w Skarze[4].

Odniósł kilka sukcesów w turniejach międzynarodowych, m.in. dwukrotnie w turniejach Rilton Cup w Sztokholmie (1975/76 – dz. I m. wspólnie z Börje Janssonem oraz 1979/80 – I m.), jak również w Bad Meinbergu (1975, II m. za Heinzem Wirthensohnem) oraz w Eksjö (1981, dz. III m. za Axelem Ornsteinem i Ljubenem Spasowem, wspólnie z Josefem Nunem).

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1978 r., z wynikiem 2410 punktów zajmował wówczas 4. miejsce wśród szwedzkich szachistów[5].

Od połowy lat 80. znacznie ograniczył starty turniejowe, natomiast od 1994 r. nie brał udziału w żadnych zawodach klasyfikowanych przez Międzynarodową Federację Szachową[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W latach 80. XX wieku miesięcznik "Szachy" opublikował artykuł na temat szachistów pochodzenia polskiego lub mających polskie korzenie. W tym artykule, wśród innych szachistów, wymieniono również nazwisko Konstantego Kaiszauriego. Spotkało się to wtedy z ostrą repliką samego zainteresowanego (mieszkającego wówczas w Szwecji), przy czym miesięcznik "Szachy" opublikował sprostowanie w jednym z następnych numerów. Sam zainteresowany wyjaśnił, że mieszkał w Polsce przez wiele lat i że na zawsze zachowa sympatię dla Polski, ale stanowczo zaprotestował przeciwko nazywaniu go "szachistą polskim" lub "polonijnym". Stwierdził jasno: "Zawsze byłem i pozostanę Gruzinem".
  2. Svenska mästare: Juniormästare. [dostęp 2010-03-29].
  3. SM 1977 (Sverigemästerkap 1977), Notiser från SM 1977 oraz Sverigemästerkap 1978 (pdf). „Tidskrift för SCHACK”. 83 = (6), s. 161-169, 169-170, 170-171, sierpień 1977. Göteborg: Sveriges Schackförbund. ISSN 0040-6848. [dostęp 2019-12-30]. (szw.). 
  4. OlimpBase. [dostęp 2010-03-29].
  5. Historia rankingu FIDE: Kaiszauri, Konstanty. [dostęp 2019-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-14)].
  6. benoni.de/schach/elo: Kaiszauri, Konstanty. [dostęp 2019-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-14)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]