Konstanty Romanow (1890–1918)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Bernad
Константин Константинович Романов
Ilustracja
Data urodzenia

20 grudnia 1890

Data śmierci

18 lipca 1918

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Konstanty Konstantynowicz Romanow (ros. Константин Константинович Романов, ur. 20 grudnia 1890, zm. 18 lipca 1918 k. Ałapajewska) – rosyjski książę krwi imperatorskiej, syn wielkiego księcia Konstantego i jego żony Elżbiety, księżniczki altenburskiej. Prawnuk Mikołaja I.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1908 służył w armii, 1908–1910 uczył się w Korpusie Paziów, został podporucznikiem i potem Flügeladjutantem. Od 1914 brał udział w I wojnie światowej na Froncie Austriackim. Wraz z innymi książętami w nocy na 18 lipca 1918 został zamordowany w szybie kopalni k. Ałapajewska. 1 listopada 1981 Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji uznał go za męczennika za wiarę i kanonizował.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]