Koralówka czerwonawa
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
koralówka czerwonawa |
| Nazwa systematyczna | |
| Ramaria rufescens (Schaeff.) Corner Monograph of Clavaria and allied Genera (Annals of Botany Memoirs No. 1): 618 (1950) | |
Koralówka czerwonawa (Ramaria rufescens (Schaeff.) Corner) – gatunek grzybów należący do rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ramaria, Gomphaceae, Gomphales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go 1774 r. Jacob Christian von Schaeffer, nadając mu nazwę Clavaria rubescens. Obecną nazwę nadał mu Edred John Henry Corner w 1950 r.[1] Synonimy[2]:
- Clavaria aurea var. rufescens (Schaeff.) Quél. 1886
- Clavaria rufescens Schaeff. 1774
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Klawarioidalny, o wymiarach około 15–20 cm, krzaczkowaty, gęsto rozgałęziony z silnym, szczudłowatym trzonem, podobny do główki kalafiora. Trzon ma charakterystyczną szorstką, łuskowatą strukturę powierzchni z rozgałęzieniami. Na powierzchni ziemi główne gałęzie rozwijają się gęsto we wszystkich kierunkach. W młodym wieku grzyb ma jasnożółte gałęzie, które wkrótce blakną i stają się woskowato-żółtobiałe, a starsze okazy jasnobeżowobrązowe. Gałęzie są gęste i kończą się na górze małymi, palczastymi wierzchołkami rozgałęziającymi się we wszystkich kierunkach. Na ich końcach często występują małe czerwonobrązowobordowe plamki. Miąższ biały, lekko wodnisty, marmurkowy. Grzyb wydziela lekko słodki zapach, a miąższ ma łagodny smak, bez gorzkiego posmaku[3].
- Cechy mikroskopowe
Bazydiospory wąsko fasolkowate, około 7–10 × 3,2–4,5 µm, drobno ozdobione małymi brodawkami widocznymi pod mikroskopem w postaci punktów lub podłużnie wydłużonych plam. Strzępki z prostymi septami bez sprzążek[3].
- Gatunki podobne
Koralówka blada (R. pallida) ma szarobiałe lub szarobeżowe owocniki z bladymi wierzchołkami, często z delikatnym szaroróżowym odcieniem, a jej zarodniki są większe i szersze, miąższ jest również lekko gorzki lub pozostawia lekko gorzki posmak. Może być pomylony również ze starszymi okazami koralówki czerwonowierzchołkowej(Ramaria botrytis). Odróżnia się ona jednak kształtem owocników, a jesj strzępki mają sprzążki[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano jego stanowiska w Ameryce Północnej, Europie i Azji[4]. Jest rzadki[3][5]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[6]. Jego stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Grzyb mykoryzowy związany głównie ze świerkiem pospolitym, rzadziej z sosną pospolitą. Jego głównymi siedliskami są wapienne, omszałe, bogate w zioła lasy świerkowe lub sosnowo-świerkowes w Europie Północnej i Środkowej ze specyficznymi dla tych lasów grzybami z rodzaju Cortinarius, podrodzaj Phlegmacium. Występuje od poziomu morza w Skandynawii aż do wysokości subalpejskich. Występuje głównie w starodrzewach i jego liczebność spada z powodu zmniejszania się powierzchni lasów będących jego siedliskiem[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-02-01] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-02-01] (ang.).
- ↑ a b c d Fjällfotad fingersvamp Ramaria rufescens [online], Artdatabanken [dostęp 2024-02-01] (szw.).
- ↑ Występowanie Ramaria rufescens na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-01-30] (ang.).
- ↑ a b Ramaria rufescens [online], The global fungal red list [dostęp 2024-02-03].
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 579–583, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Aktualne stanowiska Ramaria rufescens w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-02-01] (pol.).