Korzak czarniawy
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
korzak czarniawy |
| Nazwa systematyczna | |
| Ionomidotis fulvotingens (Berk. & M.A. Curtis) E.K. Cash J. Wash. Acad. Sci. 29: 50 (1939) | |
Korzak czarniawy (Ionomidotis fulvotingens (Berk. & M.A. Curtis) E.K. Cash) – gatunek grzybów należący do rodziny Cordieritidaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ionomidotis, Cordieritidaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisali go w 1875 r. Miles Joseph Berkeley i Moses Ashley Curtis, nadając mu nazwę Cenangium fulvotingens. Obecną nazwę nadała mu Edith Katherine Cass w 1939 r.[1]
Polską nazwę zarekomendowała Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów w 2021 r.[2]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Owocniki typu apotecjum o kształcie płaskiej miseczki z nieco zagiętym do wewnątrz brzegiem. Mają średnicę 1,5–2,3 mm i występują gromadnie lub pojedynczo. Pod wpływem jodu barwią się na ciemnobrązowo lub purpurowo. Zwykle są siedzące, trzon jeśli jest, to bardzo krótki. Powierzchnia górna (hymenium) o barwie od żółtej przez zieloną do czarnej, dolna tej samej barwy, po wyschnięciu pomarszczona. Zewnętrzna część owocnika zbudowana z wielokątnych komórek o grubości 25–34 μm, zanurzonych w galaretowatej substancji; komórki te są wydłużone do prostokątnych, o osiach prostopadłych do powierzchni zewnętrznej i niemal szklistych ścianach. Trzon zbudowany z różnokształtnych strzępek o grubości 11–44 μm, również zanurzonych w galaretowatej substancji. Strzępki te są niemal równoległe do powierzchni zewnętrznej i mają niemal szkliste ściany. Subhymenium słabo rozwinięte, zbudowane z różnokształtnych strzępek o grubości 0–5 μm. Worki 8-zarodnikowe, maczugowate, nieamyloidalne, 45–48 × 3,7–4,0 μm, zanurzone w galaretowatej substancji. Askospory kiełbaskowate do pręcikowatych, ułożone w dwóch nieregularnych rzędach, 5,1-6,0 × 1,4–1,5 μm. Parafizy nitkowate, proste, o szerokości 1,0–1,8 μm, wystające powyżej worka na 4–7 μm, zanurzone w galaretowatej substancji[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano stanowiska Ionomidotis fulvotingens w Ameryce Północnej, Europie i Azji[4]. Brak go w wykazie workowców Polski opublikowanym przez M.A. Chmiel w 2006 r.[5], ale znaleziono jego stanowiska później[6].
Grzyb nadrzewny, saprotrof[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-20] (ang.).
- ↑ Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2021-07-19].
- ↑ a b Ionomidotis fulvotingens [online], Fungi of Great Britain and Ireland [dostęp 2023-03-20].
- ↑ Występowanie Ionomidotis fulvotingens na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-20].
- ↑ Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-20].