Kostrzewa leśna

Kostrzewa leśna
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	kostrzewa
Gatunek	kostrzewa leśna
	Nazwa systematyczna
	Festuca altissima All.; Auct. Fl. Pedem.: 43 (1789)
Synonimy
	Festuca calamaria (Syme); Festuca decidua (Bell. ex Syme); Festuca silvatica (Poll. Vill.); Festuca sylvatica (Vill.); Poa sylvatica (Pollich);
	Festuca calamaria (Syme); Festuca decidua (Bell. ex Syme); Festuca silvatica (Poll. Vill.); Festuca sylvatica (Vill.); Poa sylvatica (Pollich);
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kostrzewa leśna (Festuca altissima All.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Bywa uprawiana jako roślina ozdobna.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Występuje w całej niemal Europie i w zachodniej Azji na obszarach o klimacie umiarkowanym i zimnym^[4]^[3]. W Polsce jest gatunkiem dość rozpowszechnionym na południu, zachodzie i północnym-zachodzie; bardzo rzadkim w środkowej części kraju i na wschodzie^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Wieloletnia, bez kłącza, wysoka luźnokępkowa żywo zielona trawa. W słońcu przybiera barwę żółtawo-zieloną.
Łodyga: Wysoka, słabo ulistniona, o źdźbłach łukowato podnoszących.
Liście: Zwisające, płaskie z wyraźnie zaznaczonym kilem o długości od 20 do 60 cm, szerokie od 0,5 do 1,5 cm czasami do 3 cm, górą niebieskawo-zielone, dołem żywozielone.
Kwiaty: duża, luźna wiecha, zwieszona na szczycie, o długich szorstkich, falisto powyginanych cienkich gałązkach, o długości od 10 do 20 cm, kłoski o długości od 5 do 8 mm, na każdym piętrze najwyżej 2 gałązki, gałązki często wężykowate, w okresie kwitnienia początkowo skierowana na wszystkie strony. Kwitnie czerwiec–lipiec.
Gatunek podobny: Trzcinnik leśny (Calamagrostis arundinacea). Jest też nieco podobna do kostrzewy olbrzymiej, od której różni się bardziej kępiastym pokrojem, brakiem uszek u wylotu pochew i występowaniem porozcinanych języczków^[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój: Bylina, hemikryptofit (pączki zimujące znajdują się na poziomie ziemi). Kwitnie w okresie od czerwca do lipca. Dobrze znosi mrozy i suszę.
Siedlisko: Rośnie w lasach liściastych i zaroślach, na glebach kwaśnych, umiarkowanie ubogich do zasobnych, umiarkowanie wilgotnych. Preferuje stanowiska umiarkowanie zacienione, umiarkowanie chłodne warunki klimatyczne.
Fitosocjologia: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny (Ch.) dla związku (All.) Fagion sylvaticae, zespołu (Ass.) podgórskiego łęgu jesionowego (Dentario enneaphylli-Fagetum), podzwiązku (SubAll.) żyzne buczyny niżowe (Galio odorati-Fagenion) i zespołu (Ass.) żyzna buczyna niżowa typu pomorskiego (Galio odorati-Fagetum). Gatunek wyróżniający (D.) dla zbiorowiska (Zb.) ciepłolubna buczyna storczykowa regionu sudeckiego (Fagus sylvatica-Hypericum maculatum). Gatunek istotny diagnostycznie wspólny dla zbiorowiska (Zb.) ( Fagus sylvatica-Mercurialis perennis)^[7]. Gatunek neutralny wobec kontynentalizmu.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Kostrzewa leśna wykorzystywana jest na rabaty w ogrodzie, do skrzynek i pojemników na balkon. Stosowana jest do suchych bukietów. Rozmnaża się przez nasiona wysiewane jesienią lub wiosną albo przez podział kęp^[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-26] (ang.).
↑ ^a ^b Festuca altissima All., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-18] .
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 232, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

D. Gayówna, Ewa Śliwińska: Rośliny łąk. Warszawa: PZWS, 1960.
Mała Encyklopedia Rolnicza, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1964.
Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-26] (ang.).

[powo-3] Festuca altissima All., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-18] .

[grin-4] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].

[5] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 232, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[6] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[7] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[E-8] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]