Kozołupy
Wygląd
Na mapach: 52°31′22″N 21°58′31″E/52,522778 21,975278
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
25 |
Kod pocztowy |
07-104[4] |
Tablice rejestracyjne |
WWE |
SIMC |
0691004[5] |
Położenie na mapie gminy Stoczek | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu węgrowskiego | |
52°31′22″N 21°58′31″E/52,522778 21,975278[1] |
Kozołupy – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Stoczek[5][6].
Wieś posiadała w 1673 roku podkomorzyna koronna Konstancja Butlerowa[7], leżała w ziemi drohickiej województwa podlaskiego w 1795 roku[8]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Antoniego Padewskiego w Ugoszczy. We wsi jest kaplica NMP Nieustającej Pomocy[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 60846
- ↑ Wieś Kozołupy w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-04-02] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 527 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1998, s. 121.
- ↑ Karol de Perthées , Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kozołupy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 573 .