Kościół Bongsu

Kościół Bongsu
봉수교회
	; Kościół Bongsu
Państwo	Korea Północna
Miejscowość	Pjongjang
Wyznanie	oficjalnie protestantyzm
Kościół	bezdenominacyjny
Historia
Data powołania	1988
	Położenie na mapie Pjongjangu Kościół Bongsu
	Położenie na mapie Korei Północnej Kościół Bongsu
	39,045285°N 125,706361°E/39,045285 125,706361
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Bongsu (lub Pongsu) (kor. 봉수교회) – jeden z czterech legalnie działających kościołów chrześcijańskich w Pjongjangu. Oficjalnie jest to kościół protestancki.

Świątynia powstała w roku 1988^[1]. Był to pierwszy kościół wybudowany w Korei Północnej od czasów zakończenia okupacji japońskiej^[2]. W 2008 roku przeniesiony został do nowego budynku, którego budowa była współfinansowana przez południowokoreański Kościół Prezbiteriański^[2]^[3].

W kościele dwukrotnie gościł i głosił kazanie amerykański ewangelista Billy Graham – po raz pierwszy w 1992 roku, a następnie w roku 1994^[4]. W roku 2000 kazanie w nim wygłosił syn Billy’ego Grahama, także pastor, Franklin Graham^[4]. W sierpniu 2014 w kościele odbyło się nabożeństwo poświęcone pokojowi i zjednoczeniu Korei. W nabożeństwie tym udział wzięły delegacje Światowej Rady Kościołów oraz Narodowej Rady Kościołów z Korei Południowej^[5].

Kościół określany jest jako protestancki, bez konkretnej przynależności wyznaniowej^[2]. Należy do Koreańskiej Federacji Chrześcijańskiej kontrolowanej przez rząd^[6]. Nabożeństwa niedzielne otwarte są dla turystów. Podobnie jak pozostałe oficjalnie działające w Korei kościoły, uważany jest za służący dla celów propagandowych, mających ukazywać wolność religijną w Korei Północnej^[7]^[8].

Zobacz też

Przypisy

↑ Justin Corfield: Historical Dictionary of Pyongyang. Londyn: Anthem Press, 2013, s. 38. ISBN 978-1-78308-341-1.
↑ ^a ^b ^c Bongsu Church. koryogroup.com. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
↑ Bureau of Democracy, Human Rights and Labor: 2008 Report on International Religious Freedom – Korea, Democratic People’s Republic of. refworld.org, 2008-09-19. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
↑ ^a ^b Michelle A. Vu: Graham Preaches Rebirth in Christ at North Korean Church. christianpost.com, 2008-08-04. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
↑ Worship service in Pyongyang focuses on peace and reunification of Korean peninsula. oikoumene.org, 2014-08-20. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
↑ Don Baker: Korean Spirituality. Honolulu: University of Hawai’i Press, 2008, s. 145. ISBN 978-0-8248-3233-9.
↑ Will Ripley: Billy Graham’s North Korea legacy: From ‘witch doctor’ to honored guest. edition.cnn.com, 2018-03-02. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
↑ Bongsu Church in Pyongyang a Fraud, Only for False Propagation of Freedom of Religion. dailynk.com, 2005-08-02. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).

[1] Justin Corfield: Historical Dictionary of Pyongyang. Londyn: Anthem Press, 2013, s. 38. ISBN 978-1-78308-341-1.

[koryo-2] Bongsu Church. koryogroup.com. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).

[3] Bureau of Democracy, Human Rights and Labor: 2008 Report on International Religious Freedom – Korea, Democratic People’s Republic of. refworld.org, 2008-09-19. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).

[post-4] Michelle A. Vu: Graham Preaches Rebirth in Christ at North Korean Church. christianpost.com, 2008-08-04. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).

[5] Worship service in Pyongyang focuses on peace and reunification of Korean peninsula. oikoumene.org, 2014-08-20. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).

[6] Don Baker: Korean Spirituality. Honolulu: University of Hawai’i Press, 2008, s. 145. ISBN 978-0-8248-3233-9.

[7] Will Ripley: Billy Graham’s North Korea legacy: From ‘witch doctor’ to honored guest. edition.cnn.com, 2018-03-02. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).

[8] Bongsu Church in Pyongyang a Fraud, Only for False Propagation of Freedom of Religion. dailynk.com, 2005-08-02. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]