Kościół św. Piotra i św. Pawła we Wrocławiu

Kościół św. Piotra i św. Pawła
we Wrocławiu
	nr rej. 4 z dnia 25.11.1947 oraz 432/192 z 15.02.1962
	; Ulica Katedralna w kierunku Mostu Tumskiego, po prawej prezbiterium kościoła św. Piotra i św. Pawła i fragment wejścia do Orphanotrophaeum
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Adres	Katedralna 4
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu
Wezwanie	św. Piotra i św. Pawła
Wspomnienie liturgiczne	Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Historia
Data zakończenia budowy	1404–54
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
	Położenie na mapie Polski Kościół św. Piotra i św. Pawła
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół św. Piotra i św. Pawła
	Położenie na mapie Wrocławia Kościół św. Piotra i św. Pawła
	51°06′53″N 17°02′35″E/51,114722 17,043056
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Piotra i św. Pawła – kościół w południowo-zachodniej części wrocławskiego Ostrowa Tumskiego, obok mostu Tumskiego. Budynek szerokości 14 metrów jest orientowany, ustawiony bokiem (dł. 24 m) do ulicy Katedralnej, a ściana jego prezbiterium przylega częściowo do wzniesionego później (1702–15) sierocińca (Orphanotrophaeum) dla szlacheckich dzieci, potem przekształconego na internat (obecnie mieści się tu m.in. Specjalistyczna Poradnia Rodzinna i Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy Kurii Metropolitalnej, Metropolitalne Studium Organistowskie oraz wrocławska rozgłośnia Radia Rodzina; znajdowało się tu także Duszpasterstwo Akademickie „pod Czwórką” (od adresu: ul. Katedralna 4).

Historia

Obecna, zbudowana z cegły gotycka bryła kościoła powstała w latach od 1404 (wzniesiono wówczas prezbiterium) do 1454 (zakończenie budowy nawy).

Pierwotnie jednofilarowe sklepienie nawy i sklepienia prezbiterium uległy wraz z dachem zniszczeniu w wielkim pożarze Ostrowa Tumskiego w 1634, po czym zostały odbudowane w stylu barokowym w 1667 już bez centralnego filara. Kolejny pożar Ostrowa Tumskiego i Wyspy Piasek dotknął ten kościół w 1791, po czym ponownie został on naprawiony. W czasie wojen napoleońskich w 1813 założono w nim szpital dla francuskich jeńców. W 1884 wnętrza kościoła zostały odnowione w stylu neogotyckim, a w 1927 przebito bezpośrednie przejście z przyległego do kościoła internatu. W kościele znajdują się powojenne organy zbudowane przez Theodora Böhme, używane przez Metropolitalne Studium Organistowskie.

W 1945 kościół ucierpiał w znacznym stopniu (m.in. stracił dach i sklepienia), ocenianym na 40%. W czasie odbudowy, przeprowadzonej w latach 1952-1953 przywrócono częściowo gotycki charakter budowli, m.in. usuwając wewnętrzne i zewnętrzne tynki i odtwarzając krzyżowo-żebrowe sklepienie nawy podparte na półmetrowej średnicy, odbudowanym kamiennym filarze. Poprawność rekonstrukcji wnętrza, a zwłaszcza szczytu zachodniego jest jednak kwestionowana.

W 1963 w ogrodzie kościoła po stronie wschodniej ustawiono kamienną figurę św. Piotra przeniesioną tu z pobliskiego kościoła NMP na Piasku.

Przypisy

↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. [dostęp 2010-01-29].

Linki zewnętrzne

Kościół św. Piotra i św. Pawła - St. Peter u. Paul Kirchena portalu polska-org.pl

[1] Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. [dostęp 2010-01-29].

[1]