Kościół św. Trójcy w Nowym Korczynie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętej Trójcy w Nowym Korczynie
A.48/1 z dnia 4.12.1956, 19.02.1966 i 18.09.2013[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Elewacja boczna
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nowy Korczyn

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Trójcy Świętej w Nowym Korczynie

Wezwanie

Świętej Trójcy

Położenie na mapie Nowego Korczyna
Mapa konturowa Nowego Korczyna, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowy Korczyn, kościół św. Trójcy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Nowy Korczyn, kościół św. Trójcy”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Nowy Korczyn, kościół św. Trójcy”
Położenie na mapie powiatu buskiego
Mapa konturowa powiatu buskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nowy Korczyn, kościół św. Trójcy”
Położenie na mapie gminy Nowy Korczyn
Mapa konturowa gminy Nowy Korczyn, na dole znajduje się punkt z opisem „Nowy Korczyn, kościół św. Trójcy”
Ziemia50°17′59,87″N 20°48′24,81″E/50,299964 20,806892
Multimedia w Wikimedia Commons
Kościół na grafice z 1873

Kościół św. Trójcy w Nowym Korczynie – gotycko-renesansowy kościół parafialny pw. św. Trójcy, znajdujący się w Nowym Korczynie w województwie świętokrzyskim. Został wzniesiony w XVI w., a przebudowany w 1608.

Jest to budowla jednonawowa. Na piętrze zakrystii dobudowanej do prezbiterium od strony północnej mieścił się kiedyś skarbiec. Do prezbiterium na zewnątrz kościoła przylegają dwa arkadowe ogrójce. We wschodnim znajduje się barokowa rzeźba Chrystusa. Kaplice boczne wzniesione w XVII wieku, przykryte są kopułami zwieńczonymi latarnią. Na fasadzie zachodniej świątyni, wybudowanej w 1630 w stylu manierystycznym, znajdują się rzeźby Matki Boskiej z Dzieciątkiem, św. Elżbiety, św. Mikołaja oraz św. Wawrzyńca, a także płaskorzeźby z herbami Nowego Korczyna, Krakowa, herbem Korab i Syrokomla.

Do wnętrza świątyni prowadzi manierystyczny portal z 1634. Sklepienia nawy i prezbiterium ozdobione są dekoracją stiukową. Barokowy ołtarz główny pochodzi z 1692. W kaplicy św. Jana Kantego zachowane są fragmenty późnogotyckiego tryptyku przedstawiającego Opłakiwanie Chrystusa. Świątynia posiada wyposażenie barokowe.

Przed kościołem od strony Rynku znajduje się neogotycka dzwonnica z 1889.

Kościół wraz z dzwonnicą oraz dawnym przykościelnym cmentarzem tworzą zespół wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.48/1-3 z 4.12.1956, z 19.02.1966 i z 18.09.2013)[1].

  • Kościół św. Trójcy
  • Widok od prezbiterium
    Widok od prezbiterium
  • Elewacja frontowa
    Elewacja frontowa
  • Dzwonnica
    Dzwonnica
  • Wnętrze
    Wnętrze

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 3 [dostęp 2015-10-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michał Jurecki, Grzegorz Matyja, Ponidzie. W świętokrzyskim stepie, Kraków: „Bezdroża”, 2004, ISBN 83-89676-16-8, OCLC 830623047.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Trójcy_w_Nowym_Korczynie&oldid=72790132”