Krajowy Klaster Linuksowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat sieci optycznej łączącej polskie centra komputerowe w 2003 roku.

Krajowy Klaster Linuksowy (CLUSTERIX – ang. National CLUSTER of LInuX Systems) – rozproszony ogólnopolski system komputerowy, umożliwiający wspólne wykorzystanie zasobów polskich centrów komputerowych. Został uruchomiony 15 grudnia 2004 r. Wykorzystywany jest m.in. do badań naukowych w zakresie: modelowania zjawisk (np. termomechanicznych), złożonych symulacji (np. przepływu krwi), wizualizacji czy przewidywania struktur białek[1].

Uruchomienie[edytuj | edytuj kod]

Uroczystość uruchomienia klastra w Pałacu Prezydenckim
Sala Kolumnowa Pałacu Prezydenckiego i jeden z serwerów klastra na moment przed uroczystością otwarcia
Jeden z serwerów klastra

Uroczystość uruchomienia Krajowego Klastra Komputerowego odbyła się 15 grudnia 2004 r. w Pałacu Prezydenckim w Warszawie w obecności Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego oraz Ministra Nauki i Informatyzacji prof. Michała Kleibera.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Clusterix został zbudowany w architekturze grid, przez połączenie centrów siecią optyczną PIONIER. Dostawcami sprzętu były firmy: Optimus S.A., Hewlett-Packard i ATM S.A. W momencie uruchomienia dysponował mocą 802 procesorów Intel Itanium 2, a jego wydajność wynosiła 4,4 TFLOPS[2], co postawiłoby go na 35 miejscu listy najwydajniejszych systemów komputerowych świata TOP500[3] (na liście umieszczane są jednak tylko pojedyncze instalacje).

Klaster połączył centra obliczeniowe znajdujące się w dwunastu polskich ośrodkach akademickich:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Grabowski: Clusterix. 2003. [dostęp 2009-02-22].
  2. Krajowy Klaster Linuksowy
  3. 100 najszybszych superkomputerów świata w listopadzie 2004 roku. [dostęp 2011-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-01)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]