Kruszownica zwyczajna
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
kruszownica zwyczajna |
Nazwa systematyczna | |
Umbilicaria cylindrica (L.) Delise Bot. Gall., Edn 2 (Paris) 2: 595 (1830) |
Kruszownica zwyczajna (Umbilicaria cylindrica (L.) Delise – gatunek grzybów z rodziny kruszownicowatych (Umbilicariaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Umbilicaria, Umbilicariaceae, Umbilicariales, Incertae sedis, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy gatunek ten zdiagnozowany został w 1753 przez K. Linneusza jako Lichen cylindricus. Do rodzaju Umbilicaria przeniósł go w 1805 Delise i nazwa nadana przez tegoż autora jest według Index Fungorum prawidłowa. Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
W obrębie gatunku wyróżnia się dwie odmiany[1]:
- Umbilicaria cylindrica var. cylindrica (L.) Delise 1830
- Umbilicaria cylindrica var. tornata (Ach.) Nyl. 1861
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Plecha listkowata z glonami protokokkoidalnymi, zazwyczaj złożona z wielu listków, czasami tylko jednolistkowa. Do podłoża przyrośnięta jest uczepem. Poszczególne listki mają średnicę 2–4(7 cm), są dość grube i podczas suchej pogody są bardzo kruche, kruszą się w palcach. Górna powierzchnia jest gładka lub pomarszczona, a w środkowej części pofałdowana lub żeberkowato-siatkowata. Jest biaława lub szara, czasami ma brunatny odcień. Charakterystyczną cechą jest występowanie na brzegach czarnych, rozgałęzionych wyrostków. Dolna powierzchnia ma barwę od różowo-cielistej do żółtobrunatnej. Jest na niej wiele czarnej barwy chwytników, które mogą być pojedyncze lub rozgałęzione[3]. Reakcje barwne: rdzeń K+ czerwony, C-, P+ pomarańczowy lub P-[4].
Licznie występują apotecja lecideowe. Mają średnicę 0,5–1,5 mm, są okrągławe, początkowo posiadają krótkie trzoneczki, później są siedzące. Ich czarne, płaskie lub wypukłe tarczki są głęboko, koncentrycznie rowkowane[3]. W jednym worku powstaje po 8 grubościennych, elipsoidalnych i prostych askospor o rozmiarach 7–15 × 4-7 μm[3].
Metabolity wtórne: kwas norstiktowy[4].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Gatunek rozprzestrzeniony na całej półkuli północnej; występuje tutaj na wszystkich kontynentach, w Arktyce i na wielu wyspach. Z wyjątkiem Antarktydy występuje również na wszystkich kontynentach półkuli południowej, ale znacznie rzadziej[5]. Jest gatunkiem głównie arktyczno-alpejskim[4]. W Polsce odmiana cylindrica występuje w Karpatach, Sudetach oraz na Pobrzeżu Południowobałtyckim, var. tornata tylko w Centralnych Karpatach Zachodnich[2]. W polskich górach jest pospolity w piętrze kosodrzewiny, halnym i turniowym, niżej jest znacznie rzadszy. Rośnie na słonecznych miejscach na skałach krzemianowych[3]. W Polsce był gatunkiem ściśle chronionym[6], od 9 października 2014 r. został wykreślony z listy gatunków porostów chronionych[7].
Gatunki podobne
[edytuj | edytuj kod]Charakterystyczne rzęski na brzegach plechy pozwalają odróżnić ten gatunek od innych kruszownic[4]. Wyrostki posiada też kruszownica szorstka (Umbilicaria hirsuta), ale występuje zazwyczaj w postaci pojedynczych łusek i różni się ona górną powierzchnią[3]. Bardzo podobna jest kruszownica pomarszczona (Umbilicaria proboscidea). Również ma czarne wyrostki, ale rzadsze i odróżnia się górną powierzchnią (jest pomarszczona).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ a b c Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
- ↑ a b c d e Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
- ↑ a b c d Consortium of North American Lichen Herbaria. [dostęp 2014-06-02].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2014-04-18].
- ↑ Załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących grzybów objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1765)
- ↑ Dz.U. z 2014 r. poz. 1408 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów