Krystyna Kubicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystyna Kubicka
Ilustracja
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

7 marca 1930
Warszawa

Data i miejsce śmierci

5 marca 2017
Warszawa

Profesor nauk medycznych
Specjalność: kardiologia i pediatria
Alma Mater

Akademia Medyczna w Warszawie

Doktorat

1966
Akademia Medyczna w Warszawie

Habilitacja

1975
Akademia Medyczna w Warszawie

Profesura

1987

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Krystyny Kubickiej na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Krystyna Kubicka z domu Mroczko (ur. 7 marca 1930 w Warszawie, zm. 5 marca 2017[1] tamże[2]) – polska lekarka, specjalistka w zakresie pediatrii i kardiologii[3], profesor nauk medycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka IX Liceum Ogólnokształcącego im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie (1949). W 1954 ukończyła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Na tej uczelni uzyskiwała kolejne stopnie naukowe z zakresu nauk medycznych – doktora w 1966 (na podstawie pracy zatytułowanej Skurcze dodatkowe serca u dzieci) oraz doktora habilitowanego w 1975 (w oparciu o rozprawę Odległe wyniki leczenia tetralogii Fallota u dzieci ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń hemodynamicznych). W 1987 otrzymała tytuł profesora nauk medycznych. Specjalizacje zawodowe uzyskiwała z pediatrii (I stopnia w 1954, II stopnia w 1960) oraz z kardiologii dziecięcej (1975).

Od 1949 pracowała zawodowo, podjęła wówczas zatrudnienie w jednej z organizacji społecznych. W trakcie studiów została redaktorką w Państwowym Zakładzie Wydawnictw Lekarskich, pozostała tam również po uzyskaniu dyplomu lekarza na podstawie nakazu pracy. Od 1955 jednocześnie była wolontariuszką w II Klinice Pediatrycznej Akademii Medycznej, a dwa lata później została tam zatrudniona na stanowisku asystenta. W latach 70. kierowała Oddziałem Kardiologii tej kliniki.

W 1976 stanęła na czele Zespołu Kardiologii Centrum Zdrowia Dziecka. Rok wcześniej zajmowała się organizacją pierwszej w Polsce Pediatrycznej Pracowni Echokardiograficznej. Od 1980 do czasu przejścia w 2001 na emeryturę kierowała Kliniką Kardiologii CZD.

Była autorką licznych prac naukowych z zakresu pediatrii i kardiologii dziecięcej, w tym autorką lub współautorką około 20 monografii i podręczników akademickich. W prowadzonych badaniach zajmowała się m.in. diagnostyką i leczeniem wad wrodzonych serca przed i po leczeniu kardiochirurgicznym, diagnostyką i leczeniem kardiomiopatii, chorób wsierdzia i osierdzia, a także chorób zapalnych mięśnia sercowego. Uzyskała członkostwo w Polskim Towarzystwie Kardiologicznym (pełniła funkcję członkini zarządu głównego, otrzymała członkostwo honorowe) i Polskim Towarzystwie Pediatrycznym. Była konsultantem krajowym w dziedzinie kardiologii dziecięcej (1994–1998) i członkinią rady naukowej przy ministrze zdrowia (2001–2005).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Córka Józefa i Marii[2]. Od 1951 do śmierci była żoną profesora Leszka Kubickiego. Była siostrą Teresy Mroczko[4]. Pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A35/4/2)[5].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krystyna Kubicka. wyborcza.pl, 8 marca 2017. [dostęp 2017-03-08].
  2. a b Krystyna Kubicka. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-06-20].
  3. Prof. dr hab. Krystyna Kubicka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-08-31].
  4. Wiesław Czajka: Warszawskie groby oficerów służby wojskowo-geograficznej II Rzeczypospolitej. Warszawa: Wiadomości Wojskowej Służby Geograficznej, 2023, s. 14. ISBN 978-83-63423-90-2.
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-12-10].
  6. M.P. z 2013 r. poz. 255
  7. M.P. z 2002 r. nr 60, poz. 832
  8. Koncert Podsumowujący Obchody 40-lecia IPCZD. czd.pl. [dostęp 2018-10-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]