Krzyż Franciszka Józefa
 Awers odznaki | |
| Ustanowiono | |
|---|---|
| Wycofano | |
| Dewiza |
MILITANTIBUS A LATERE MEO |
| Wielkość |
56 × 56 mm |
| Kruszec | |
| Wydano |
25 |
| Powiązane | |
Krzyż Franciszka Józefa (niem. Franz Joseph-Kreuz, węg. Ferenc József-kereszt) – odznaczenie austro-węgierskie nadawane w latach 1917-1918.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Krzyż ten, nazwany także według swej dewizy Krzyżem "militantibus a latere meo" (walczącym u mego boku), był niezwykle rzadkim i ekskluzywnym odznaczeniem. Został zaprojektowany w roku 1916 jeszcze za życia cesarza Franciszka Józefa, który zdążył zatwierdzić listę przedstawionych do odznaczenia. Po śmierci cesarza projekt zrealizował jego następca Karol I i odznaczył krzyżem 25 osób znajdujących się na liście poprzednika. Order otrzymały wyłącznie osoby zatrudnione w Kancelarii Wojskowej w Wiedniu, wojskowi i cywile ściśle współpracujący z monarchą, na ich czele sam nowy cesarz, którego Franciszek Józef umieścił na pierwszym miejscu swej listy.
Opis odznaki[edytuj | edytuj kod]
Oznaka to krzyż maltański bez kulek na szpicach ramion, wykonany w poczernionym żelazie z wąskimi srebrnymi bordiurami na brzegach ramion, z wieńcem laurowym między ramionami. W medalionie środkowym awersu widnieją splecione inicjały założyciela "FJ I", otoczone srebrnym pierścieniem z dewizą "MILITANTIBUS A LATERE MEO" oraz datami MCMXIV-MCMXVI. Rewers oznaki był gładki. Krzyż ten nie posiadał wstążki – noszony był na agrafie na prawej piersi.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bodrogi Péter, Molnár József, Zeidler Sándor: Nagy magyar kitüntetéskönyv. A magyar állam rendjelei és kitüntetései a Szent György-rendtől a Nagy Imre érdemrendig. Budapeszt: Rubicon, 2005, s. 112-113 (węg.)
- Václav Měřička: Orden und Ehrenzeichen der österreichisch-ungarischen Monarchie, Wiedeń: 1974 (niem.)
- Roman Freiherr von Procházka: Österreichisches Ordenshandbuch, 1-4, Monachium: 1978 (niem.)
