Krzysztof Jaworski (polityk)
Data i miejsce urodzenia |
18 lutego 1961 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
samorządowiec |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Krzysztof Marek Jaworski (ur. 18 lutego 1961 we Włocławku) – polski samorządowiec, dwukrotny wicewojewoda włocławski, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował od 1980 na Uniwersytecie Łódzkim, ukończył w 1989 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
W 1980 wstąpił do Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Po wprowadzeniu stanu wojennego współorganizował na Wydziale Prawa i Administracji UŁ strajk studencki, później współtworzył niejawną Grupę „Niepodległość”, działającą we Włocławku. W styczniu 1982 został tymczasowo aresztowany, w marcu tegoż roku skazany na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Po uzyskanym w marcu 1983 zwolnieniu współpracował z podziemnymi organizacjami opozycyjnymi.
W 1990 został przewodniczącym komisji zakładowej NSZZ „Solidarność” w Urzędzie Wojewódzkim we Włocławku. Pracował tam jako inspektor wojewódzki, kierownik oddziału paszportów i dyrektor wydziału. W latach 1993–1994 pełnił funkcję wicewojewody włocławskiego[1], później wykonywał zawód doradcy podatkowego. W 1998 powrócił na stanowisko wicewojewody[2]; był ostatnim wicewojewodą w historii województwa włocławskiego. Następnie pracował w Zachodniopomorskiej Szkole Businessu, jako zarządca komisaryczny, specjalista i koordynator w różnych przedsiębiorstwach.
Działał w Kongresie Liberalno-Demokratycznym, Unii Wolności (pełnił m.in. funkcję wiceprzewodniczącego zarządu regionalnego[3]) i Platformie Obywatelskiej. W 1994, 1998 i 2002 wybierany w skład rady miejskiej. W 2006 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, tym razem z ramienia lokalnego komitetu wyborczego[4]. Później przystąpił do Stronnictwa Demokratycznego[5]. W 2014 kandydował do rady miasta z ramienia PiS[6]. Ponownie wystartował z ramienia tej partii w wyborach w 2018[7].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (2001)[8], Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009)[9] oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2015)[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wykaz wicewojewodów z lat 1973–2011 r.. e-gmina.pl. [dostęp 2020-04-24].
- ↑ Kolejni wicewojewodowie, „Gazeta Wyborcza” nr 17 z 21 stycznia 1998, s. 4.
- ↑ Władze Unii w komplecie, „Gazeta Wyborcza” Toruń nr 125 z 31 maja 1999, s. 3.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ Informacje na stronie Stronnictwa Demokratycznego. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-03-10].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 33, poz. 544
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 29, poz. 384
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 314
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2020-12-13].
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Działacze Niezależnego Zrzeszenia Studentów
- Działacze opozycji w PRL
- Politycy Kongresu Liberalno-Demokratycznego
- Politycy Platformy Obywatelskiej
- Politycy Prawa i Sprawiedliwości
- Politycy Stronnictwa Demokratycznego
- Politycy Unii Wolności
- Radni Włocławka
- Wicewojewodowie włocławscy
- Urodzeni w 1961
- Ludzie urodzeni we Włocławku
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)