Przejdź do zawartości

Krzysztof Jaworski (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Jaworski
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1961
Włocławek

Zawód, zajęcie

samorządowiec

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Brązowy Krzyż Zasługi

Krzysztof Marek Jaworski (ur. 18 lutego 1961 we Włocławku) – polski samorządowiec, dwukrotny wicewojewoda włocławski, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował od 1980 na Uniwersytecie Łódzkim, ukończył w 1989 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.

W 1980 wstąpił do Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Po wprowadzeniu stanu wojennego współorganizował na Wydziale Prawa i Administracji UŁ strajk studencki, później współtworzył niejawną Grupę „Niepodległość”, działającą we Włocławku. W styczniu 1982 został tymczasowo aresztowany, w marcu tegoż roku skazany na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Po uzyskanym w marcu 1983 zwolnieniu współpracował z podziemnymi organizacjami opozycyjnymi.

W 1990 został przewodniczącym komisji zakładowej NSZZ „Solidarność” w Urzędzie Wojewódzkim we Włocławku. Pracował tam jako inspektor wojewódzki, kierownik oddziału paszportów i dyrektor wydziału. W latach 1993–1994 pełnił funkcję wicewojewody włocławskiego[1], później wykonywał zawód doradcy podatkowego. W 1998 powrócił na stanowisko wicewojewody[2]; był ostatnim wicewojewodą w historii województwa włocławskiego. Następnie pracował w Zachodniopomorskiej Szkole Businessu, jako zarządca komisaryczny, specjalista i koordynator w różnych przedsiębiorstwach.

Działał w Kongresie Liberalno-Demokratycznym, Unii Wolności (pełnił m.in. funkcję wiceprzewodniczącego zarządu regionalnego[3]) i Platformie Obywatelskiej. W 1994, 1998 i 2002 wybierany w skład rady miejskiej. W 2006 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, tym razem z ramienia lokalnego komitetu wyborczego[4]. Później przystąpił do Stronnictwa Demokratycznego[5]. W 2014 kandydował do rady miasta z ramienia PiS[6]. Ponownie wystartował z ramienia tej partii w wyborach w 2018[7].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (2001)[8], Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009)[9] oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2015)[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wykaz wicewojewodów z lat 1973–2011 r.. e-gmina.pl. [dostęp 2020-04-24].
  2. Kolejni wicewojewodowie, „Gazeta Wyborcza” nr 17 z 21 stycznia 1998, s. 4.
  3. Władze Unii w komplecie, „Gazeta Wyborcza” Toruń nr 125 z 31 maja 1999, s. 3.
  4. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2020-12-13].
  5. Informacje na stronie Stronnictwa Demokratycznego. [dostęp 2020-12-13].
  6. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2020-12-13].
  7. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-03-10].
  8. M.P. z 2001 r. nr 33, poz. 544
  9. M.P. z 2010 r. nr 29, poz. 384
  10. M.P. z 2015 r. poz. 314

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]