Krzysztof Magowski
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód |
reżyser, scenarzysta |
| Strona internetowa | |
Krzysztof Magowski (ur. 4 maja 1952 w Poznaniu) – polski reżyser i scenarzysta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Wydziału Prawa UAM w Poznaniu (1978) i reżyserii na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Po studiach przyjęty do Zespołu Filmowego „X” Andrzeja Wajdy. Asystent reżysera Ryszarda Bugajskiego w filmie „Przesłuchanie”. Po rozwiązaniu zespołu w stanie wojennym współpracował z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych w Warszawie. W 1987 asystent Andrzeja Jurgi w pełnometrażowym filmie dokumentalnym dla Episkopatu o wizycie papieża Jana Pawła II w Polsce.
W latach 1985–2002 działał w Studio Filmowym „Dom”. Obecnie związany z telewizją publiczną. Reżyserował m.in. talk-show Małgorzaty Snakowskiej „Życie moje” (1992-2004) i „Zabawy językiem polskim” Macieja Orłosia (2001-2005). Zrealizował też serię inscenizowanych programów publicystycznych: „Młoda Literatura Polska”, „Literatura według (Leszka) Długosza” i innych.
Producent programów telewizyjnych i filmów – „Warta-Film”. Produkcja dokumentalna: „Sie macie ludzie”, „To nie było austriackie gadanie”, „Centrum Kopernika”, „Poznańskie Powstanie 1956” oraz aktualnie produkcja programów telewizyjnych „Z dwójką bezpieczniej” (2006-2008).
W październiku 2007 w konkursie ogłoszonym z okazji „Globalnego Tygodnia Bezpieczeństwa na drogach ONZ” otrzymał w kategorii programów telewizyjnych I nagrodę za program „Z dwójką bezpieczniej”.
Od 2013 roku ekspert Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Zrealizowane filmy
[edytuj | edytuj kod]
- „Na etapie” (1983 r., film dokumentalny, premiera 1988 r.)
- „Powtórka” (1984 r., film dokumentalny, premiera 1985 r.)
- Nagroda na Festiwalu „Młode kino polskie” – Gdańsk
- „ A meta wciąż daleko” (dokumentalny 1985 r.)
- Nagroda Specjalna na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Olimpijskich w Tunisie – 1987 r.
- „Czy będzie wojna” (dokument inscenizowany, 1986 r.)
- Nagroda Specjalna na Festiwalu Filmów Społeczno-Politycznych w Łodzi – 1986 r.
- Nagroda na Festiwalu „Młode kino polskie” w Gdańsku – 1987 r.
- Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Tampere – 1987 r.
- Nagroda pozaregulaminowa na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie – 1987 r.
- Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Lipsku – 1987 r.
- Udział na Festiwalu w Huesca
- „Historia plakatem pisana” (film dokumentalny, 1987 r.)
- Pokaz w Bielefeld
- „Więcej bluesa” (dokument inscenizowany, 1987 r.)
- Nagroda za montaż na Festiwalu „Młode kino polskie” w Gdańsku – 1988 r.
- „Zabaweczki” (dokument inscenizowany, 1988 r.)
- „Pig Gate” / „Schwein Gehabt” (film fabularny we współpracy z ZDF, 1990 r.)
- „Świnka” (telewizyjny serial fabularny, 1990 r.)
- „Więcej trabantów z NRD” (dokument inscenizowany, 1992 r.)
- „Tren na śmierć cenzora” (trójodcinkowy film dokumentalny, 1992 r.)
- Premiera na Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdańsku – 1992 r.
- Festiwal Filmów Fabularnych w Rotterdamie – 1993 r.
- „Felix Dzierżyński ląduje w Warszawie” (farsa, 1993 r.)
- „Upadek” według Friedricha Dürrenmatta (spektakl teatru telewizji, 1994 r.)
- „Raz, dwa, trzy, Prezydentem będziesz ty” (pełnometrażowy film dokumentalny, 1995 r.)
- „Podziwiam pana, panie prezydencie” (pełnometrażowy film dokumentalny, 1995 r.)
- Premiera w 2001 r.
- Wersja nieocenzurowana czeka na premierę
- „Król Echo” (spektakl teatru telewizji dla dzieci, 1996 r.)
- „Łóżko Lenina” (dokument inscenizowany, 1996 r.)
- Udział w Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie, 1997 r.
- „Cud w metrze” (spektakl teatru telewizji, 1997 r.)
- „Wszyscy śpieszą na pomoc polskiej kinematografii” (dokument inscenizowany, 1997 r.)
- Premiera w 1999 r.
- „Adama... tajemnice” (pełnometrażowy film dokumentalny o Mickiewiczu, 1998 r.)
- Premiera w 2000 r.
- „Juliusz Słowacki tańczy” (pełnometrażowy dokument, 1999 r.)
- „Nasza młodość, nasze Zrzeszenie” (serial dokumentalny, 2000 r.)
- „Czirliderki” (serial dokumentalny, 2001 r.)
- „Świat moich wujków” (dokument, 2001 r.)
- Dyplom honorowy na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Krakowie
- Brązowy Lajkonik na Krajowym Festiwalu w Krakowie
- Nagroda dla Dariusza Żebrowskiego za muzykę do filmu – Festiwal Filmów Historycznych w Paryżu – 2003 r.
- Udział w festiwalach: Kapsztad, Dubrownik, Ateny, Wilno, Lipsk, Łódź
- „Coś pięknego” (dokument, 2002 r.)
- Udział w Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Kielcach
- „Internetowa miłość do panny Migotki” (dokument, 2002 r.)
- Wyróżnienie w III edycji Konkursu Dziennikarskiego „Oczy Otwarte” w Warszawie – 2003 r.
- „Cień radiostacji” (dokument, 2003 r.)
- „Sie macie ludzie” (dokument inscenizowany o Ryszardzie Riedlu z zespołu „Dżem”, 2004 r.)
- Nagroda dziennikarzy Jedynki na Festiwalu Filmowym w Kazimierzu nad Wisłą – 2004 r.
- Prezentacja poza konkursem na Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Krakowie – 2005 r,
- Pokazy w Chicago, Białymstoku, Rzeszowie, Wrocławiu, Katowicach
- „Antek puka do raju” (dokument, 2005 r.)
- „Rok temu płakał Madryt” (dokument, 2005 r.)
- „Pasteur znad Wisły” (dokument, 2005 r.)
- „Poznańskie powstanie 1956” (dokument inscenizowany, 2006 r.)
- Wyróżnienie jury na XII Festiwalu Form Dokumentalnych w Kielcach – 2006 r.
- Grand Prix na Festiwalu Czerwiec '76 w Radomiu – 2013 r.
- „To nie było austriackie gadanie” (dokument, 2006 r.)
- „Zapomniane powstanie” (dokument, 2008 r.)
- „Sen o Warszawie” (dokument, 2014 r.)
- Film otwarcia na 54. Krakowskim Festiwalu Filmowym – 2014 r.
- II. miejsce w plebiscycie publiczności na Festiwalu „Dwa Brzegi” – 2014 r.
- Nagroda specjalna Jury na 26. Festiwalu Filmu Polskiego w Ameryce – 2014 r.
- Polska Nagroda Filmowa ORZEŁ za najlepszą muzykę – 2015 r.
- Nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej ORZEŁ za najlepszy film dokumentalny – 2015 r.
- Wyróżnienie na 3. Zamojskim Festiwalu Filmowym „Spotkania z historią” – 2016 r.
- „Zachwyt” (dokument, 2015 r.)
- Miedziana Emigra na 6. Festiwalu Filmowym EMIGRA – 2018 r.
- „Ostatni hrabia. Edward Bernard Raczyński” (spektakl teatru telewizji dla dzieci, 2018 r.)
Scenariusze
[edytuj | edytuj kod]- „Czy będzie wojna” (paradokument, 1986 r.)
- „Powrót do Polski” (fabularny TV, reż. Paweł Pitera 1988 r.)
- Druga nagroda w konkursie zorganizowanym w Poznaniu „Co robić” – 1986 r.
- „Odrąbana ręka” (scenariusz fabularny o poznańskim Czerwcu '56, 1991 r.)
- „Pogrom” (wspólnie z Magdaleną Łazarkiewicz)
- „Cud w metrze” (teatr telewizji, 1996 r.)
- „Adama… tajemnice” (biograficzny, 1996 r.)
- „Przechowalnia bagażu” (jednoaktówka teatralna, 1998 r.)
- „Juliusz Słowacki tańczy” (wspólnie z Marią Nockowską; biograficzny, 2000 r.)
- „Przepraszamy za zakłócenia” (telewizyjny serial komediowy 1999-2002 r.)
- „Antek puka do raju” (dokument, 2005 r.)
- „Poznańskie Powstanie 1956” (dokument, 2006 r.)
- „Sen o Warszawie” (dokument, 2014 r.)
- „Ostatni hrabia. Edward Bernard Raczyński” (spektakl teatru telewizji, 2018 r.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Magowski w bazie filmpolski.pl
- Krzysztof Magowski w bazie Filmweb