Przejdź do zawartości

Księstwo bielskie (wielkolitewskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Księstwo bielskie
Godło
Godło
Ustrój polityczny

monarchia

Stolica

Biała

Narody i grupy etniczne

Wielkolitwini, Rusini, Polacy

Język urzędowy

ruski

Religia dominująca

prawosławie, katolicyzm, pogaństwo

brak współrzędnych

Księstwo bielskiewielkolitewskie księstwo ze stolicą w Białej. Pierwszym znanym właścicielem księstwa bielskiego był książę (kniaź) Iwan Bielski, syn Włodzimierza Olgierdowicza.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Księstwo bielskie składało się z ziem Werchowje, Bolszowo, Szoptowo „itd.” ze stolicą w Białej[1]. Było położone na granicy Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz Wielkiego Księstwa Moskiewskiego[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Biała (na mapie jako Bélaya) i okolice w okresie wojen moskiewskich

Pierwsza wzmianka dotycząca książąt Bielskich dotyczy Iwana Bielskiego, którego spotykamy w latach 20. XV wieku z tytułem księcia Bielskiego w okolicznościach jego zaślubin z siostrą żony Władysława Jagiełły – Wasylią Holszańską. Iwan został zaproszony przez Nowogrodzian do Wielkiego Nowogrodu, gdzie sprawował funkcję namiestnika w latach 1445–1446, była to również ostatnia znana do dziś wzmianka na jego temat[1].

Według polskiego historyka, Józefa Wolffa (1852–1900), choć Kronika Bychowca nazywa Iwana księciem Bielskim to we współcześnie znanych dokumentach nigdzie z tym tytułem nie występuje. Oznacza to również, że nie jest pewne czy księstwo bielskie z ośrodkiem w Białej był kiedykolwiek nadany jemu czy nawet jego synom[1]. Przeciw temu stoją natomiast nowsze publikacje, według których księstwo bielskie zostało nadane Iwanowi przez Witolda na początku XV wieku[3].

Książę Semen Bielski, syn Iwana Bielskiego pozbył się swoich trzech braci i panował udzielnie w księstwie bielskim. Ze wszystkich synów Iwana, to Semen pozostawił najwięcej śladów historycznych w Wielkim Księstwie Litewskim. W 1484 roku pozwał księcia Iwana Semenowicza Kobryńskiego o dobra należące do ''jego stryja'' – księcia Andrzeja Włodzimierzowicza. Kobryński jednak dowiódł, że jego żona jest wnuczką wspomnianego Andrzeja, za co otrzymał dekret przysądzający owe majątki tejże żonie[2]. Kilka lat później Semen poddał się Moskwie wraz ze wszystkimi swoimi posiadłościami zlokalizowanymi ówcześnie w Wielkim Księstwie Litewskim. Należy przy tym zaznaczyć, że księstwo bielskie było położone na granicy obu państw (tj. Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz Wielkiego Księstwa Moskiewskiego)[2].

Książęta bielscy

[edytuj | edytuj kod]
Portret Imię Okres panowania
Iwan Włodzimierzowicz Bielski XV w. – po 1446[3][1]
Semen Iwanowicz Bielski ? – ?

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Wolff 1895 ↓, s. 3.
  2. a b c Wolff 1895 ↓, s. 5.
  3. a b Prochaska 1914 ↓, s. 331.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]