Kunołazy
Wygląd
Hemigalinae | |||
J.E. Gray, 1864[1] | |||
Przedstawiciel podrodziny – mampalon wydrowaty (Cynogale bennettii) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina |
kunołazy | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Hemigalus Jourdan, 1837 | |||
Synonimy | |||
| |||
Rodzaje | |||
|
Kunołazy[7] (Hemigalinae) – podrodzina ssaków drapieżnych z rodziny wiwerowatych (Viverridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Podrodzina obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji[8][9][10].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Do podrodziny należą następujące rodzaje[11][8][7]:
- Macrogalidia E. Schwarz, 1910 – łaskuniak – jedynym przedstawicielem jest Macrogalidia musschenbroekii (Schlegel, 1877) – łaskuniak brązowy
- Cynogale J.E. Gray, 1837 – mampalon – jedynym przedstawicielem jest Cynogale bennettii J.E. Gray, 1837 – mampalon wydrowaty
- Chrotogale O. Thomas, 1912 – łaszak – jedynym przedstawicielem jest Chrotogale owstoni O. Thomas, 1912 – łaszak annamicki
- Hemigalus Jourdan, 1837 – kunołaz – jedynym przedstawicielem jest Hemigalus derbyanus (J.E. Gray, 1837) – kunołaz pręgowany
- Diplogale O. Thomas, 1912 – kunołaziec – jedynym przedstawicielem jest Diplogale hosei (O. Thomas, 1892) – kunołaziec czarno-biały
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gray 1864 ↓, s. 508.
- ↑ Gray 1864 ↓, s. 507.
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of carnivorous, pachydermatous, and edentate Mammalia in the British museum. London: Printed by order of the Trustees, 1869, s. 78. (ang.).
- ↑ a b T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 4, 62, 1874. (ang.).
- ↑ W.K. Gregory & M. Hellman. On the Evolution and Major Classification of the Civets (Viverridae) and Allied Fossil and Recent Carnivora: A Phylogenetic Study of the Skull and Dentition. „Proceedings of the American Philosophical Society”. 81 (3), s. 320, 1939. JSTOR: 984861. (ang.).
- ↑ a b G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 116, 1945. (ang.).
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 140–141. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 414. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ A.P. Jennings & G. Veron: Family Viverridae (Civets, Genets and Oyans). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 174, 230–232. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Hemigalinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-03-13].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-15]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J.E. Gray , A revision of the genera and species of Viverrine animals (Viverridae) founded on the collection in the British Museum, „Proceedings of the Zoological Society of London”, 1864, 1864, s. 502–579 (ang.).