Mampalon wydrowaty
| ||
| Cynogale bennetti[1] | ||
| Gray, 1837 | ||
.png)
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | drapieżne | |
| Podrząd | kotokształtne | |
| Rodzina | wiwerowate | |
| Podrodzina | kunołazy | |
| Rodzaj | mampalon | |
| Gatunek | mampalon wydrowaty | |
| Podgatunki | ||
| ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 | ||
| Zasięg występowania | ||
| ||
Mampalon wydrowaty[3] (Cynogale bennettii) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny wiwerowatych, występujący w południowo-wschodniej Azji. Jedyny przedstawiciel rodzaju Cynogale.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Podgatunki[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą dwa podgatunki[4][3]:
- C. bennettii bennettii – mampalon sundajski
- C. bennettii lowei – mampalon wietnamski
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała – 80 cm, ogon – 15 cm, masa ciała 3–5 kg. Włosy wełniste gęste, miękkie, krótkie. Ościste długie i szerokie, częściowo szare. Żółtobrązowa sierść z czarnymi końcówkami. Spód ciała jasnobrązowy. Posiada długie wibrysy.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Wietnam, Półwysep Malajski, Sumatra, Jawa, Borneo. W pobliżu rzek i bagien.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Prowadzi nocny tryb życia. Dobrze się wspina. Jest częściowo przystosowany do życia w wodzie – może zamykać nozdrza, ma błony pławne między palcami. Ma krótki i nieprzydatny w wodzie ogon. Pływa dość wolno i nie jest zbyt zwrotny. Zjada bezkręgowce, ryby, ssaki, ptaki, owoce. Niewiele wiadomo o rozrodzie mampalonów. W okolicy narządów rozrodczych znajdują się pory wydzielające pachnącą substancję. W miocie rodzą się 2–3 młode. Jest to gatunek rzadki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cynogale bennetti, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Duckworth, J.W., Sebastian, T., Jennings, A. & Veron, G. 2008, Cynogale bennettii [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-02] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 140. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Cynogale bennettii. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-07-02]
