Kunzyt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kunzyt
Ilustracja
Nieoszlifowany kryształ kunzytu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

kuncyt, kunzit

Skład chemiczny

(LiAl2[SiO2O6])

Twardość w skali Mohsa

6–7

Gęstość minerału

3,16–3,20 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

różowa, fioletowa, fioletoworóżowa

Kryształ kunzytu (różowy)
Oszlifowany kunzyt (z lewej)

Kunzyt (także: kuncyt, kunzit) – wysoko ceniona odmiana jubilerska spodumenu. Znana od 1902 roku. Nazwa pochodzi od amerykańskiego mineraloga G.F. Kunza, który odkrył ten minerał. Minerał ma zabarwienie przeważnie różowe, lub fioletowo-różowe wywołane obecnością manganu.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Miejsca występowania: Brazylia – Minas Gerais (okazy przekraczają 50 cm, a masa dochodzi do 7,5 kg), Afganistan – prowincja Nuristan, USA – Kalifornia, Madagaskar, Chiny, Rosja – Ural, Zabajkale, Finlandia, Sri Lanka – kamienie wykazują efekt kociego oka.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Bardzo poszukiwany i atrakcyjny kamień kolekcjonerski i jubilerski o pięknych, ciepłych barwach. Często stosowany do wyrobu biżuterii choć podatny jest na uszkodzenia mechaniczne. W Smithsonian Institution w Waszyngtonie są różowe kunzyty o masie 880 ct i 177 ct, okaz fioletowy o masie 336 ct. W Denver Museum w Kolorado różowofioletowy kunzyt o masie 297 ct.