Kupiuka taruman
Kupiuka taruman | |
Ruiz, 2010 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Kupiuka taruman |
Kupiuka taruman – gatunek pająka z rodziny skakunowatych i podrodziny Heliophaninae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2010 roku przez Gustava R.S. Ruiza[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako lokalizację typową wskazano Rio Tarumã-Mirim w gminie Manaus w brazylijskim stanie Amazonas. Epitet gatunkowy pochodzi od tejże lokalizacji[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Holotypowa samica ma ciało długości 2,15 mm przy karapaksie długości 1,27 mm, szerokości 0,77 mm i wysokości 0,42 mm. Karapaks jest ciemnobrązowy z wąskim paskiem białych łusek na brzegach, krótkim i wąskim, pośrodkowym, podłużnym paskiem z białych łusek za jamką oraz białymi paskami poprzecznymi ciągnącymi się od oczu tylnych do krawędzi nad biodrami drugiej pary. Bardzo niski nadustek porastają białe łuski. Barwa szczękoczułków jest ciemnobrązowa, a zaokrąglonych szczęki, wargi dolnej i sternum jasnobrązowa. Nogogłaszczki są żółte. Odnóża są jasnobrązowe. Kolejność ich par od najdłuższej do najkrótszej to IV, III, I, II. Wierzch opistosomy (odwłoka) jest ciemnobrązowy z łukowatym, jasnym znakiem na przedzie, spód zaś żółty. Kądziołki przędne są jasnobrązowe[2].
Genitalia samicy cechują się płytką płciową z parą bocznych ostróg w tylnej części i poskręcanymi otworami oraz długimi przewodami kopulacyjnymi z wąskimi spermatekami dodatkowymi[2].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek neotropikalny, południowoamerykański, endemiczny dla stanu Amazonas w Brazylii[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Norman I. Platnick: Gen. Kupiuka Ruiz, 2010. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. [dostęp 2024-02-07].
- ↑ a b c d e Gustavo Rodrigo Sanchez Ruiz. Proposal of Kupiuka and Plesiopiuka, two new genera of jumping spiders from Brazil (Araneae: Salticidae: Heliophaninae). „Zootaxa”. 2630, s. 57-68, 2010. DOI: 10.11646/zootaxa.2630.1.3.