Kwitnące drzewo przy Villi d’Este
_Blossoming_Tree_near_Villa_d%27Este,_Rome,_watercolour,_1922.jpg) Kwitnące drzewo przy Villi d’Este w Tivoli, fot. Zbigniew Doliński | |
| Autor | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Data powstania | |
| Medium | |
| Wymiary |
100 × 67 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Kwitnące drzewo przy Villi d’Este – obraz – akwarela o wymiarach 100 × 67 cm polskiego malarza Stanisława Masłowskiego (1853–1926) z 1922 roku, znajdująca się (2022) w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, opatrzona u dołu z prawej strony sygnaturą: "TIVOLI. VILLA D’ESTE/ST.MASŁOWSKI/922."
Opis[edytuj | edytuj kod]
Obraz, o wymiarach 100 × 67 cm, malowany techniką akwarelową jest pracą artysty przywiezioną z podróży do Włoch w 1922 roku – podróży bogatej w wartościowe prace akwarelowe[1][2].
Obraz ukazuje fragmenty architektury w ciepłym pastelowym kolorycie z wychylającym się zza budynku – ponad dach zwieńczony attyką w formie balustrady – wierzchołkiem pokrytego białymi kwiatami drzewa. Tłem są fragmenty murowanej, częściowo pozbawionej tynku ściany. Górną część obrazu wypełnia, jaskrawo-niebieskie, bezchmurne niebo.
Jest to dzieło z późnego, schyłkowego okresu twórczości niemal siedemdziesięcioletniego malarza, któremu wciąż jednak dopisywały zdolności twórcze. Jak to bowiem sformułował Tadeusz Dobrowolski: [...]"mimo pewnego spadku sił twórczych"[...], w tych późnych latach zachował Masłowski, "poczucie dobrego malarstwa"[...][3]
Ocena krytyków[edytuj | edytuj kod]
Plenery włoskie Masłowskiego w Tivoli spotkały się z pochlebną oceną krytyki, której przykładem jest omówienie ich wyników przez W. Mitarskiego – w artykule "Z wystaw warszawskich, salony prywatne". Omawiając ekspozycję akwarel włoskich Masłowskiego urządzoną w "Świetlicy Artystycznej", w Warszawie (ul.Bracka 20), w listopadzie 1922 r. pisał on: "W tej serii prac jego spotyka się rzeczy z kapitalnie rozwiązanymi po malarsku założeniami, dźwięczne w efekcie barwnym, opracowane b. serio i 'dociągnięte'. Czuje się w nich 'pazur doskonałego rasowego malarza'."[4]
Potwierdzeniem zacytowanej opinii W. Mitarskiego są opublikowane ex post (1957) następujące uwagi syna artysty – historyka sztuki: "Jego podróż włoska z 1922 roku daje cały szereg akwarel o dobrym poziomie. Spalona później 'Willa nad morzem', plon jego ostatniego wojażu, była malowana czystą plamą; płyty chodnika, dachówki, ściany, balkony, gzymsy, rośliny tworzyły różnobarwną mozaikę. [...] Do takich należą: jeden widok z kaskadą w Villi d’Este, widok na morze z tarasu jakiejś willi i wnętrze bazyliki w Tivoli[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polski Słownik Biograficzny, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk, 1975, wyd. „Ossolineum”, tom XX/1, zesz.84, s. 131 – hasło: „Masłowski Stanisław (1853–1926)”
- ↑ Masłowski 1957 ↓, s. 300.
- ↑ Tadeusz Dobrowolski: Nowoczesne malarstwo polskie, t. II, Wrocław–Kraków, 1960, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, s.273
- ↑ "Tygodnik Illustrowany", 1922, ss.820-821
- ↑ Masłowski 1957 ↓, s. 230.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- "Tygodnik Illustrowany", 1922;
- Maciej Masłowski: Stanisław Masłowski – Materiały do życiorysu i twórczości. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1957.
- Tadeusz Dobrowolski: Nowoczesne malarstwo polskie, t. II, Wrocław–Kraków, 1960, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo;
- Polski Słownik Biograficzny, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk, 1975, wyd. „Ossolineum”, tom XX/1, zesz.84, ss. 129–131 – hasło: „Masłowski Stanisław (1853–1926)”.