Kłokoczkowate
Kłokoczka południowa | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina |
kłokoczkowate |
Nazwa systematyczna | |
Staphyleaceae (DC.) Lindl. |
Kłokoczkowate (Staphyleaceae (DC.) Lindl.) – rodzina roślin należąca do rzędu Crossosomatales. Należą tu krzewy i drzewa 45 gatunków, których podział na rodzaje wciąż jest przedmiotem badań, a dotychczasowe propozycje wyróżniające trzy lub dwa rodzaje nie znajduje odzwierciedlenia w filogenezie. Rośliny te występują na różnych obszarach w strefie umiarkowanej półkuli północnej, schodząc do strefy równikowej w Ameryce Południowej i Azji południowo-wschodniej[2]. Jedynym przedstawicielem rodziny we florze Polski jest kłokoczka południowa[3]. Niektóre gatunki z tej rodziny uprawiane są jako ozdobne. Ze względu na szybki wzrost niektórzy przedstawiciele wykorzystywani są także do zalesień i ochrony przed erozją. Drewno nie ma wielkiego znaczenia ekonomicznego z powodu niewielkiej trwałości. Pąki kwiatowe kłokoczki kolchidzkiej są spożywane po ich przefermentowaniu[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Drzewa i krzewy[4].
- Liście
- Opadające na zimę lub zimozielone, naprzeciwległe i nieparzysto pierzasto złożone lub trójlistkowe, rzadko pojedyncze, pozbawione przylistków. Poszczególne listki mają piłkowany brzeg, nerwację pierzastą i osadzone są na ogonkach[4].
- Kwiaty
- Obupłciowe, rzadko jednopłciowe, zebrane są w wiechowate kwiatostany na końcach pędów lub w kątach liści blisko szczytowej części pędów. Kwiaty są promieniste i zwykle 5-krotne. Działki kielicha są podobne do płatków (zwykle barwne). Płatki korony są wolne lub zrośnięte u nasady. Pręcików jest 5, ich nitki są wolne i wyrastają z dysku miodnikowego. Pylniki otwierają się podłużnymi pęknięciami. Zalążnia jest górna i powstaje z dwóch, trzech lub czterech owocolistków słabo ze sobą zrośniętych. W obrębie komory każdego z owocolistków rozwija się wiele zalążków. Szyjki słupka są luźno ze sobą połączone i zwieńczone główkowatym znamieniem[4].
- Owoce
- Rozdęte torebki, suche mieszki i pestkowce[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Zaliczane tu dawniej (np. w systemie Cronquista z 1981 i Takhtajana z 1997) rodzaje Tapiscia i Huertea wyłączane są w odrębną rodzinę Tapisciaceae w rzędzie Huerteales[2][4]. Pozostałe gatunki grupowane były w rodzaje na podstawie budowy owoców i wyróżniano w efekcie trzy rodzaje: Euscaphis, Staphylea i Turpinia. Badania molekularne wykazały, że taksony te są w takim ujęciu polifiletyczne[4]. W 2006 zaproponowano wyróżnienie dwóch rodzajów Staphylea i Dalrympelea, ale wciąż podział ten uznawany jest za przedwczesny i nie odpowiadający powiązaniom filogenetycznym[2]. Na podstawie badań molekularnych wyodrębniono w rodzinie 5 kladów, ale o niejasnych relacjach względem siebie i wykazujące bifiletyczny charakter tradycyjnych rodzajów Staphylea i Turpinia, oraz monofiletyczny rodzaju Euscaphis[5].
- Pozycja systematyczna i podział według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzina z rzędu Crossosomatales w obrębie kladu różowych roślin okrytonasiennych. Pozycja rodziny w kladogramie rzędu[2]:
Crossosomatales |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Wykaz rodzajów według Angiosperm Phylogeny Website
- Staphylea L. – kłokoczka
- Dalrympelea Roxburgh
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-04] (ang.).
- ↑ a b c d e Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-04] (ang.).
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ a b c d e f g Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 363-364. ISBN 978-1-842466346.
- ↑ AJ Harris, Ping-Ting Chen, Xin-Wei Xu, Jian-Qiang Zhang, Xue Yang, Jun Wen. A molecular phylogeny of Staphyleaceae: Implications for generic delimitation and classical biogeographic disjunctions in the family. „Journal of Systematics and Evolution”. 55, 2, s. 124-141, 2017. DOI: 10.1111/jse.12236.
- EoL: 4417
- Flora of China: 10848
- Flora of North America: 10848
- GBIF: 6656
- identyfikator iNaturalist: 71424
- IPNI: 77126628-1
- ITIS: 28644
- NCBI: 85278
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:77126628-1
- Tela Botanica: 101118
- identyfikator Tropicos: 42000252
- identyfikator taksonu Fossilworks: 55725
- CoL: 626ZL