Lakier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lakierowanie wierzchołków pni drzew

Lakierroztwór lub zawiesina środków powłokotwórczych (np. olejów schnących, żywic naturalnych lub syntetycznych). Podstawową różnicą między lakierami a farbami jest znikome stężenie lub całkowity brak pigmentów i wypełniaczy oraz często mniejsza lepkość.

Lakiery mają nikłą zdolność do tzw. krycia, czyli pokrywania powierzchni nieprzezroczystą warstwą, lecz mają dobre właściwości błonotwórcze.

Zastosowanie lakierów[edytuj | edytuj kod]

Lakiery służą do pokrywania powierzchni przedmiotów w celach dekoracyjnych i ochronnych. Stosowane jako pojedyncza warstwa nadają materiałowi połyskliwą i gładką powierzchnię z jednoczesnym zachowaniem naturalnej jego faktury (np. słojów drewna). Również zabezpieczają powierzchnię przed warunkami zewnętrznymi zachowując jej oryginalną barwę. W przemyśle samochodowym, w poligrafii (do lakierowania druku) itp. lakiery stosowane są jako ostatnia warstwa malarska, nadająca połysk i zabezpieczająca głębsze warstwy wykonane z użyciem farb kryjących.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]