Lamia (miasto)
Państwo | |
---|---|
Administracja zdecentralizowana | |
Region | |
Jednostka regionalna | |
Gmina | |
Wysokość |
50 m n.p.m. |
Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
22310 |
Kod pocztowy |
35100 |
Położenie na mapie Grecji | |
38°54′N 22°26′E/38,900000 22,433333 | |
Strona internetowa |
Lamia (gr. Λαμία, Lamía) – miasto w centralnej Grecji, siedziba administracyjna regionu Grecja Środkowa, jednostki regionalnej Ftiotyda i gminy Lamia. W 2011 roku liczyło 52 006 mieszkańców[1].
Według jednej wersji nazwa miasta pochodzi od mitologicznej postaci imieniem Lamia.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Zamek usytuowany jest na wzgórzu, nad miastem, od razu służył też kontroli szlaków komunikacyjnych Północ-Południe i Wschód-Zachód. Ślady budownictwa sięgają tu epoki brązu (2800–1000 p.n.e.). Zachowane i niemal kompletne, jedno z pasm murów obronnych i jego dwie bramy, noszą szatę z okresu po wojnie o niepodległość, niemniej zawierają elementy aż z V p.n.e. Wewnętrznie, zamek podzielony jest na trzy, współpracujące części, z których dwie mogły się bronić także samodzielnie, w wypadku sforsowania bram przez wrogów. Główna brama nosiła nazwę "Σιδηρά" - cała z żelaza. W starożytności akropolis stanowiła część obszerniejszego, miejskiego systemu obronnego. Uczestniczyła w większości ważnych konfliktów. Od roku 190 n.e. w rękach rzymskich, następnie znów w greckich, skoro bizantyńskich, w wiekach XIII i XIV w rękach łacinników, konkretnie Franków i Katalończyków. Od roku 1446 i przez 387 lat nad fortyfikacjami zapanowali Turcy. Od 1833r, czyli od daty wejścia Lamii w skład odrodzonego państwa, po rok 1940, zamek znów służył wojsku greckiemu. By po II wojnie światowej udzielić gościny Okręgowemu Muzeum Archeologicznemu
- XIV-wieczny, bizantyński monastyr św. Agatona w Lamii
- Most Gorgopotamos, z jego historyczną rolą w historii narodowych ruchów oporu II wojny światowej.
- Jaskinia Arsali, w pobliskich górach Iti
- Monastyr w Damaście, fragmentami, w tym główna świątynia - XI-wieczny
- Zamek bizantyński w Ipati (Ypati)
- by wymienić te, stanowiące obiekt zainteresowania nie tylko Greków
Muzea i galerie sztuki
[edytuj | edytuj kod]- Okręgowe Muzeum Archeologiczne
- Muzeum Bizantyjskie
- Galeria obrazów im. Alekosa Kontoulosa
- Centrum informacyjno-historyczne w Termopilach (działające od 2010r)
- Muzea etnograficzne Kostaleksiou, Rodonii i Ftiotidy
- Muzeum Radiofonii
- Muzeum Kolejnictwa
- Muzeum Historii Naturalnej
- Muzeum, poświęcone metodom wykorzystania energii wodnej
- Archiwa historyczne Lamii[2]
- także inne, wymienione na linkowanej poniżej stronie informacji turystyczniej i kulturalnej
Okręgowe Muzeum Archeologiczne
[edytuj | edytuj kod]Przedstawia niedużą, wszakże bardzo reprezentatywną, przystępnie opisaną i zwartą kolekcję znalezisk, od okresu neolitycznego, przez wszystkie okresy greckie, rzymski i grecki-bizantyński[3]. Sam budynek muzeum, harmonijnie wpisany w plener lamijskiego zamku, także przypomina rekonstrukcję założeń znacznie wcześniejszych.
Sławni Lamijczycy i ich pomniki
[edytuj | edytuj kod]Dominują te związane z bojami o niepodległość. Z Lamii pochodzili m.in. – uwiecznieni aż kilkakrotnie – podręcznikowy grecki bohater walk wyzwoleńczych przeciw Turcji Atanasios Diakos, a z okresu II wojny światowej założyciel i kapetanios[4] ruchu partyzanckiego ELAS, Aris Weluchiotis.
Baza noclegowa
[edytuj | edytuj kod]Prócz hoteli i kempingów, przejezdny może z korzystać z licznych, czystych, dobrze wyposażonych i zdecydowanie tanich pokojów gościnnych, których najlepiej szukać w miejscowościach z lokalnymi gorącymi źródłami, w bezpośrednim sąsiedztwie miasta, przykład okolicy Termopil.
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. ΜΟΝΙΜΟΣ Πληθυσμός
- ↑ Aktualna nazwa lamijskiego archiwum historycznego: Γ.Α.Κ.-Αρχεία Νομού Φθιώτιδας - gromadzone zbiory dotyczą całości życia publicznego, okresu nowożytnego państwa greckiego
- ↑ Muzeum Archeologiczne Lamii, na portalu Ministerstwa Kultury i Turystyki
- ↑ kapetanios - duchowy przywódca, "ojciec" oddziału lub grupy oddziałów partyzanckich, zwykle także faktyczny dowódca. W przypadku dużych zgrupowań, kapetanios wspierany był przez dowódcę ds. taktyki wojskowej - doświadczonego oficera zawodowego.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Portal Lamii, otwarty na stronie opisującej muzeum (język gr.)
- Portal Lamii, otwarty na angielskojęzycznej informacji historycznej, kulturalnej i turystycznej