Przejdź do zawartości

Lampa szczelinowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obraz zaćmy w lampie szczelinowej
Zdjęcie z lampy szczelinowej pokazujące odwarstwienie siatkówki u pacjenta z chorobą von Hippla-Lindaua

Lampa szczelinowa – przyrząd medyczny składający się z silnego źródła światła połączonego z mikroskopem rogówkowym, pozwalający na badanie przede wszystkim struktur przedniego odcinka oka: powiek, twardówki, spojówek, tęczówki, soczewki i rogówki. Dwuokularowe badanie w lampie szczelinowej pozwala na szczegółową ocenę anatomii tych struktur oka i diagnozę wielu chorób narządu wzroku. Badanie w lampie szczelinowej w połączeniu ze specjalnymi soczewkami jak trójlustro Goldmanna, lustro gonioskopowe pojedyncze lub poczwórne (Zeiss), soczewki +90D, +78D, +66D i -56D (soczewka Hruby’ego) najdokładniej pozwala ocenić siatkówkę oka.

Niektóre choroby wykrywalne badaniem z użyciem lampy szczelinowej:

Wynalazcą i konstruktorem lampy szczelinowej był Allvar Gullstrand w 1911 roku[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mała encyklopedia medycyny. T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06177-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Okulistyka. Podstawy kliniczne. Maria Hanna Niżankowska (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3224-6.