Przejdź do zawartości

Lars Andreas Østvik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lars Andreas Østvik
Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1977
Mo i Rana

Klub

Bossmo & Yttern IL

Wzrost

183 cm

Debiut w PŚ

21 marca 1999, Zakopane,
(5. miejsce - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

21 marca 1999, Zakopane,
(5. miejsce - Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

17 marca 2000, Santa Caterina
(3. miejsce - Gundersen)

Dorobek medalowy
Puchar Kontynentalny
1. miejsce
1997/1998

Lars Andreas Østvik (ur. 18 sierpnia 1977 r. w Mo i Rana) – norweski narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, zwycięzca Pucharu Kontynentalnego.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Lars Andreas Østvik pojawił się w sezonie 1997/1998 Pucharu Świata B. Czterokrotnie stawał na podium, w tym 7 stycznia 1998 roku w Klingenthal zwyciężył w sprincie. W klasyfikacji generalnej ostatecznie zwyciężył, minimalnie wyprzedzając Japończyka Gena Tomii oraz swego rodaka Prebena Fjære Brynemo. W zawodach tego cyklu startował do sezonu 2002/2003 jeszcze siedmiokrotnie stając na podium i odnosząc trzy zwycięstwa: 15 stycznia 1999 roku w Chamonix był najlepszy w zawodach metodą Gundersena, podobnie jak 12 stycznia 2003 roku w Zakopanem, a 15 stycznia 2003 roku wygrał w starcie masowym w Harrachovie.

W Pucharze Świata zadebiutował 21 marca 1999 roku w Zakopanem, gdzie zajął 5. miejsce w Gundersenie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pucharowe punkty. W klasyfikacji tego sezonu zajął 28. miejsce. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1999/2000, kiedy zajął osiemnaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Wtedy też, 17 marca 2000 roku we włoskiej miejscowości Santa Caterina po raz pierwszy i ostatni stanął na podium zawodów pucharowych, zajmując trzecie miejsce w Gundersenie.

Pierwsza dużą imprezą w jego karierze były Mistrzostwa Świata w Lahti w 2001 roku. Wystartował tylko w zawodach metodą Gundersena, zajmując 29. miejsce. Rok później brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Salt Lake City. Wystąpił tylko w konkursie drużynowym, wspólnie z Janem Rune Grave, Sverre Rotevatnem i Kristianem Hammerem zajmując piąte miejsce. W 2004 roku postanowił zakończyć karierę.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
5. 17 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Sztafeta K-90/4x5 km[1] 48:42.2 min +2:39.9 min  Finlandia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
29. 16 lutego 2001 Finlandia Lahti Gundersen K90/15 km 39:26.7 min ? Norwegia Bjarte Engen Vik

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 17 marca 2000 Włochy Santa Caterina Gundersen K90/15 km ? 3. ? Finlandia Samppa Lajunen

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 7 stycznia 1998 Niemcy Klingenthal Sprint K80/7.5 km ? 1. - -
2. 27 stycznia 1998 Austria Eisenerz Gundersen K90/15 km ? 2. ? Niemcy Sven Koch
3. 27 lutego 1998 Niemcy Baiersbronn Sprint K90/7.5 km ? 2. ? Szwajcaria Jean-Yves Cuendet
4. 13 marca 1998 Słowacja Štrbské Pleso Gundersen K115/15 km ? 2. ? Szwajcaria Jean-Yves Cuendet
5. 15 stycznia 1999 Francja Chamonix Sprint K90/7.5 km ? 1. - -
6. 21 stycznia 1999 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint K120/7.5 km ? 2. ? Włochy Andrea Longo
7. 22 stycznia 1999 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint K120/7.5 km ? 2. ? Niemcy Sebastian Haseney
8. 24 stycznia 1999 Stany Zjednoczone Lake Placid Gundersen K120/15 km ? 2. ? Japonia Kouji Takasawa
9. 8 stycznia 2003 Słowacja Štrbské Pleso Start masowy K90/10 km ? 2. ? Francja Mathieu Martinez
10. 12 stycznia 2003 Polska Zakopane Gundersen K120/15 km ? 1. - -
11. 15 stycznia 2003 Czechy Harrachov Start masowy K90/10 km ? 1. - -

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Jan Rune Grave, Lars Andreas Østvik, Sverre Rotevatn, Kristian Hammer