Last Train

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
LAST TRAIN, od lewej: Wiesław Mikš, Grzegorz Kluczyński, Tomasz Kamiński, Tomasz Duszczenko, Mirosław Kozioł

Last Train – polski zespół wykonujący muzykę country i blues, zorganizowany w Białymstoku przez Wiesława Mikša.

Skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

Skompletowany w 2001 Last Train, na muzycznej scenie Białegostoku i Podlasia odegrał szczególną rolę, ponieważ był to pierwszy w regionie, po dwudziestu latach, profesjonalny zespół muzyczny uprawiający muzykę country. Utworzyli go artyści pochodzący z renomowanych zespołów.

Założycielem grupy był Wiesław Mikš[1][2][3] – lider, śpiew, gitara i kompozytor. W skład ekipy wchodzili muzycy znani z innych formacji: Mirosław Kozioł[4][5][6][7] – perkusja (Kasa Chorych[8][9], później: Bracia i Siostry[10]); Grzegorz Kluczyński[11][12] – gitara elektryczna (That's It, Orange Band Quartet, Clapton's Brothers, a następnie również Kasa Chorych[8][9]); Tomasz Kamiński[13][14][15][16] – harmonijka ustna (Formacja FRU[17], McMahon & Kamiński[18], Harmonijkowy Atak[19], później również współpraca z Kasą Chorych[8][9]); Tomasz Duszczenko[20][21] – gitara basowa (Blue Łoter). Gościnnie w chórkach śpiewały: Ewa Bura i Katarzyna Garlukiewicz.

Protoplaści[edytuj | edytuj kod]

Wcześniej w Białymstoku muzykę country wykonywał jedynie występujący na przełomie lat 70. i 80. XX wieku Mister Olek Country Band z wokalistką Bożeną Hutnik. Zespół ten wziął udział w 1978 w pierwszej edycji białostockiej Jesieni z bluesem[22][23] obok takich wykonawców, jak Kasa Chorych, Irjan (Ireneusz Dudek, Jan Janowski), Martyna Jakubowicz, Piotr Pastor, Michał „Lonstar” Łuszczyński, grupa Macieja Pietracho-Ziemskiego, Marek Śnieć[7]. Kilka lat później, Mr Olek Country Band wystąpił na scenie Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Country „Piknik Country” w Mrągowie w 1984[24] i ponownie w 1985[24], gdzie wykonanie Bożeny Hutnik, która jako pierwsza na Pikniku Country zaśpiewała przebój Tammy Wynette „Stand By Your Man”, spotkało się z doskonałym przyjęciem publiczności[24]. Mr Olek Country Band nie byli pierwszymi białostoczanami na Pikniku Country. Wyprzedził ich jednak Janusz Laskowski, który wystąpił już na pierwszym Pikniku w 1982, w Jeleniej Górze i Karpaczu[25]. W 1985, w ramach cyklu „Country w Barbakanie”, Mr Olek Country Band wystąpił jeszcze w Krakowie wraz z Jeanne Giovanos (Stany Zjednoczone) w towarzystwie Krzysztofa Wierzchonia i Jakuba Świderskiego[26].

Po kapeli Mr Olek Country Band, na estradzie amfiteatru mrągowskiego przez niemal dwadzieścia lat nie pojawił się żaden zespół z Białegostoku. Dokonał tego dopiero Last Train, który wystąpił w Mrągowie w 2003, podczas XXII Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Country „Piknik Country”[13][15][27][28]. Dlatego pojawienie się zespołu Last Train stało się ważnym wydarzeniem dla muzycznego środowiska Białegostoku i Podlasia.

Powstanie zespołu[edytuj | edytuj kod]

Pomysł powołania do życia countrowej kapeli w Białymstoku, zrodził się w wyniku korespondencji internetowej prowadzonej pomiędzy Henrykiem Chrostkiem z Los Angeles, (Stany Zjednoczone), a śpiewającym i grającym autorem muzyki i tekstów, Wiesławem Mikšem. Mikš skompletował skład grupy i w marcu 2001 roku w Białymstoku powstał zespół Last Train. Promocją początkowo zajął się Jerzy „Cowboy George” Tokajuk, a po nim rolę menedżera przejął Ryszard „Medman” Kijak, członek władz Stowarzyszenia Muzyki Country.

Zespół został objęty patronatem medialnym przez countrową audycję Muzyczny Dyliżans, prowadzoną najpierw przez Cowboya George’a i Medmana, a następnie tylko przez tego ostatniego: nadawaną co tydzień i trwającą godzinę, utrzymującą się w eterze przez pięć lat, w białostockiej rozgłośni Radio Akadera. Zespół często gościł w tej audycji zarówno w jej wydaniu lokalnym jak i w internetowym, dzięki czemu Muzyczny Dyliżans miał zasięg ogólnopolski. Spośród 218 wydań Muzycznego Dyliżansu, ponad dwadzieścia było poświęconych w całości zespołowi Last Train lub indywidualnym dokonaniom jego członków.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Spośród zapowiadanych i komentowanych w prasie koncertów Last Trainu należy wymienić te w białostockim klubie Fama[29] 20 lutego 2003, i w pubie Fabryka, wraz z występem Alicji Boncol i jej zespołu Koalicja 8 marca 2003[30]. Natomiast najbardziej owocnym zdaniem znawców muzyki country (Korneliusz Pacuda, Maciej Świątek, Bożena Smolnicka)[31] był udział 25 maja 2003 w polanickich eliminacjach Przepustka do Mrągowa, kwalifikujących zespoły do występów na głównej scenie mrągowskiego Pikniku Country. W Polanicy Last Train zajął pierwsze miejsce, wraz z zespołem Wild West. Dzięki temu zwycięstwu, zdobył prawo do występu na głównej scenie w Mrągowie, gdzie na XXII Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Country „Piknik Country” zagrał 26 lipca 2003[27], przy wypełnionej widowni amfiteatru, tuż przed koncertem Country Europa.

Maciej „Woźnica” Świątek, dziennikarz i redaktor countrowego fanzinu - tygodnika Dyliżans, scharakteryzował zespół w swojej recenzji „Wrażenia z Polanicy": „Do Last Trainu jury właściwie nie miało uwag krytycznych, a chciałem zwrócić uwagę, że zaprezentował zespół dwie bardzo ciekawe piosenki własne: Ameryka i Wiosenny wiatr, zdecydowanie wyróżniające się spośród rodzimych prezentacji. Kawał drogi miał Last Train z Białegostoku do Polanicy, ale w drodze powrotnej ekipa chyba nie narzekała na niewygody. Trafili do Mrągowa za pierwszym podejściem i można mieć nadzieję, że podbiją piknikową scenę. Ogólnie mają sporo szczęścia, bo wspiera ich medialnie Radio Akadera, ale trzeba powiedzieć, że tak na to wsparcie, jak i na mrągowski występ w pełni zasługują”.

Wcześniej, przed mrągowskim „Piknikiem Country”, 12 lipca 2003 Last Train wykonał koncert w Broku podczas Nadbużańskiej Nocy Country, obok Michała „Lonstara” Łuszczyńskiego, Starej Kuźni i grupy Kaktus z Ostrołęki[32], a następnie w Małkini urządził całonocną jam session.

W uznaniu dotychczasowego dorobku, zespół otrzymał nominację do Dyliżansu 2003 w kategorii „nowy zespół”[33] w plebiscycie nagród na najpopularniejszych wykonawców muzyki country w Polsce, przeprowadzanego przez tygodnik Dyliżans[34].

Nagrania[edytuj | edytuj kod]

Mimo dużego zaawansowania przygotowań, do nagrania pierwszej płyty nie doszło z powodu braku czasu. Po czterech latach rozwijania kariery, zespół zaprzestał działalności, ze względu na wcześniejsze zobowiązania jego członków, związane z udziałem w innych formacjach. Efektem dokonań kapeli pozostała płyta demo, zawierająca cztery utwory: 1. Amy’s Back in Austin (Brady Seals / Stephen Allen Davis), 2. Honky Tonk Bladź (Wiesław Mikš), 3. Wiosenny wiatr (Wiesław Mikš), 4. Moanin’ the Blues (Hank Williams Sr.). Wśród jeszcze oczekujących na nagranie utworów, zostały skomponowane i napisane przez Wiesława Mikša: Gwiezdna droga, Ameryka, Ballada o Medmanie i kilkanaście innych.

Ówczesny dorobek muzyków[edytuj | edytuj kod]

  • Wiesław Mikš (gitara akustyczna, wokal) pochodzi z Olsztyna, jest nauczycielem muzyki, pracuje Białymstoku w gimnazjum i w szkole podstawowej, oraz w Młodzieżowym Domu Kultury[35]. Podczas studiów w olsztyńskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej był członkiem uczelnianego chóru, a jednocześnie grał na instrumentach perkusyjnych i congach we freejazzowej grupie Quintet, z którą otrzymał w 1976 wyróżnienie na wrocławskim festiwalu Jazz nad Odrą. Jest laureatem olsztyńskich Spotkań Zamkowych – Śpiewajmy Poezję w 1983 i 1984 oraz finalistą Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1984. W latach 80. grał i śpiewał poezję w klubach studenckich, otrzymywał nagrody na festiwalach i przeglądach (w Myśliborzu, Włocławku, Giżycku i w Augustowie). W 1991 występował z recitalem piosenek poetyckich w klubie White Eagle na Brooklynie, Nowy Jork (Stany Zjednoczone), a także – z okazji Dnia Polskiego – w London koło Toronto (Kanada). Brał też udział w finałach Ogólnopolskiego Przeglądu Piosenki Autorskiej w Warszawie w 2000 i 2001. Jest pomysłodawcą i liderem zespołu Last Train, oraz autorem muzyki i tekstów[36].
  • Grzegorz Kluczyński (gitara elektryczna) pracował jako nauczyciel gry na gitarze elektrycznej i na klasycznej[12]. Grał w formacjach jazzowych That's It, Orange Band Quartet, oraz w bluesowej Clapton's Brothers, w skład której wchodzili członkowie zespołu Kasa Chorych. Współtworzył zespół Last Train.
  • Tomasz Kamiński (harmonijka ustna) to z wykształcenia filozof. Jest liderem odnoszącego duże sukcesy na scenie bluesowej zespołu Formacja FRU. Znany również z duetu McMahon & Kamiński. Działał w Polskim Stowarzyszeniu Bluesowym, gdzie był członkiem rady konsultacyjnej i członkiem komisji rewizyjnej[37]. Miłośnik motocykli i sportów ekstremalnych. Do zespołu LT dołączył w styczniu  2003.
  • Mirosław Kozioł (perkusja) był członkiem zespołu Kasa Chorych w latach 1976-1984[8][9], następnie grupy Bracia i Siostry[10], później funkcjonował jako muzyk sesyjny.
  • Tomasz „Duch” Duszczenko (gitara basowa) – najmłodszy (wiekiem) członek zespołu[20]. Grał także w zespole Blue Łoter.
  • Wojciech Mickiewicz (akordeon i instrumenty klawiszowe) – z grupą Last Train współpracował krótko.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiesław Miks - O miłości [online], cojestgrane.pl [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  2. Królowie gitar - wystawa Wiesława Mikš, Białystok Online Portal Miejski [online], www.bialystokonline.pl [dostęp 2021-02-23].
  3. Telewizja Polska S.A, Muzyczna pasja [online], bialystok.tvp.pl [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  4. "Co z tą Kasą" - audycja Izy Serafin i Marcina Kozłowskiego [online], Polskie Radio Białystok [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  5. Kasa Chorych – Białostocki Odcień Bluesa [online] [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  6. Kasa Chorych – Polskie Muzy [online], polskiemuzy.pl [dostęp 2021-02-23].
  7. a b Marek Gąsiorowski, Robert Trusiak, Skiba. Niedokończony blues, wyd. 1, Kielce: Paśny Buriat, 2023, s. 20-375, ISBN 978-83-966561-8-6 [dostęp 2024-04-20].
  8. a b c d Występy, biografia Kasa Chorych [online], Last.fm [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  9. a b c d Video od Kasy Chorych [online], www.metalmind.com.pl [dostęp 2021-02-23].
  10. a b l, Bracia i Siostry – Bies Czad Blues 2014 [online], Bies Czad Blues, 26 kwietnia 2014 [dostęp 2021-03-06] (pol.).
  11. Aktorzy Teatru Dramatycznego zaśpiewają utwory Cohena, Stinga i Aznavoura [online], Polskie Radio Białystok [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  12. a b Studio Gitary Grzegorz Kluczyński [online], www.bialystokonline.pl [dostęp 2021-02-23].
  13. a b l, Tomek Kamiński Band – Groove [online], Bies Czad Blues, 3 maja 2013 [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  14. Tomasz Kamiński - Stypendia UM [online], stypendia-bialystok.pl [dostęp 2021-02-23].
  15. a b Kasia & Cynamon & Szucher [online], empikbilety.pl [dostęp 2021-02-23].
  16. Agata Sawczenko, Aleja Bluesa w Białymstoku wzbogaciła się o kolejne tabliczki bluesmanów(zdjęcia) [online], Kurier Poranny, 17 września 2017 [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  17. Formacja FRU [online], Facebook [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  18. Sean McMahon & Tomasz Kamiński: Ścierański i Dewódzki na premierze płyty [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  19. Harmonijkowy Atak - Harpcore [online], magazyngitarzysta.pl [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  20. a b Speed S. C, kran - folk music group [online], ::4lomza.pl:: Regionalny Portal [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  21. Diabelska moc [online], eswiatowid.pl [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  22. Digital Factory, Jesień z Bluesem [online], BOK Białostocki Ośrodek Kultury [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  23. Jesień z Bluesem 2019 [online], Jesień z Bluesem 2019 [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  24. a b c Helena Gąsiorowska, Korneliusz Pacuda, XXV Piknik Country Mrągowo 2006, Burmistrz Miasta Mrągowo, 2006, ISBN 83-89523-92-2 [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  25. HISTORIA - Stowarzyszenie Muzyki Ludowej Country-INFORMATORY - COUNTRYMUSIC.PL [online], www.countrymusic.fora.pl [dostęp 2021-03-14].
  26. Dziennik Polski. 1985, nr 199 (27 VIII) = 12595, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe RSW "Prasa-Książka-Ruch", 1985 [dostęp 2021-02-23].
  27. a b Wyborcza.pl [online], bialystok.wyborcza.pl [dostęp 2021-02-23].
  28. Galeria - Plakaty z Pikniku Country - Informacja Turystyczna w Mrągowie [online], www.it.mragowo.pl [dostęp 2021-02-23].
  29. Wyborcza.pl [online], bialystok.wyborcza.pl [dostęp 2021-02-23].
  30. Redakcja, Dzień Kobiet w "Fabryce" [online], Gazeta Współczesna, 6 marca 2003 [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  31. Maciej Świątek, Wrażenia z Polanicy,, „Tygodnik Dyliżans nr 21/326 (pol.).”, 26 maja 2003.
  32. AM, Pod znakiem country [online], Tygodnik Ostrołęcki, 2 lipca 2003 [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  33. Maciej Świątek, Dyliżanse 2003, „Tygodnik Dyliżans nr 38/343”, 22 września 2003.
  34. Fundacja Folk24, Maciej Świątek [online], Folk24.pl [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  35. Wiesław Mikš [online], www.mdk.bialystok.pl [dostęp 2021-02-23].
  36. Zazdrość - Czerwony Tulipan [online], czerwonytulipan.pl [dostęp 2021-02-23].
  37. Bluesonline, Bluesonline.pl - Aleja Bluesa w Białymstoku. Nowe tabliczki i koncert Kamiński-Tymkoff, Grzegorz Kapołka Trio (zdjęcia, wideo) [online], bluesonline.pl [dostęp 2021-02-23] (pol.).