Laure Sainclair
| Prawdziwe imię i nazwisko |
Laurence Fontaine |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1972 |
| Używane pseudonimy |
Laure Sinclair, Maud, Teresa Sainclair |
| Lata aktywności |
1995–2001 |
| Narodowość |
francuska |
| Wymiary |
84-61-89 cm |
| Wzrost |
160 cm |
| Biust |
naturalny |
| Kolor włosów | |
| Kolor oczu |
Laure Sainclair, właściwie Laurence Fontaine[1][2] (ur. 24 maja 1972[3][4] w Rennes[5], w regionie Bretania, w departamencie Ille-et-Vilaine) – francuska aktorka filmów pornograficznych[6][7]. Wcześniej pracowała jako modelka.
Kariera w przemyśle pornograficznym[edytuj | edytuj kod]
Była wziętą modelką, kiedy wzięła udział w rozbieranej sesji zdjęciowej dla magazynów erotycznych. Początkowo brała udział w filmach kręconych w Perpignan: Druuna s'offre à toi, Bi Défi 4 i Maud s'offre à toi. W 1995 roku podczas gali przemysłu erotycznego w Rennes, po tańcu na scenie została zauważona przez uczestników targów. W sierpniu 1995 roku podpisała kontrakt z kompanią Marca Dorcela i zadebiutowała w filmie Talizman (Le Le désir dans la peau, 1996) u boku Christophera Clarka. Za tytułową rolę w filmie Apetyt na Laurę (La Fièvre de Laure, 1997)[8] odebrała nagrodę na European X Festival 1997 w kategorii Najlepsza europejska aktorka. Nagrodę Hot D’Or w Cannes w 1997 roku przyniósł jej występ w obrazie Dręczona pożądaniem (L'Indécente aux enfers, 1997). Na festiwalu Euroticon'98 w Brukseli została nagrodzona tytułem najlepszej aktorki podczas targów i zdobyła nagrodę za najlepszą scenę w filmie Pamiętnik grzechem pisany (Journal d' une infirmire, 1997). W 1998 roku wystąpiła w pierwszym amerykańskim filmie Wicked Weapon z Peterem Northem.
Kariera po odejściu z przemysłu pornograficznego i życie osobiste[edytuj | edytuj kod]
Po odejściu z filmowego przemysłu pornograficznego poznała starszego od niej o osiem lat producenta Hervé’a Le Brasa, z którym wykonywała „gale striptizu”. Związała się z nim w 2000 roku[9]. W 2002 roku wystąpiła u boku Ticky Holgado w komedii Le Temps du RMI w reżyserii Farida Fedjera. Zarówno ta, jak i kilka innych, mniej znaczących ról (m.in. rola aktorki pornograficznej w filmie Martwi za życia w reżyserii Oliviera Dahana) nie doprowadziły do rozwoju jej kariery aktorskiej. Próbowała sił także w muzyce. Nagrała dwie piosenki (Pourquoi tu pars?[10] oraz Vous[11]), ale próba kariery w przemyśle muzycznym zakończyła się fiaskiem. Żadnej z piosenek nie udało się uzyskać pozycji w pierwszej setce zestawienia przebojów muzycznych we Francji. Poza tym mniejsza liczba występów scenicznych spowodowała problemy finansowe. Między Laure i Hervém rozpoczęły się sprzeczki. W czerwcu 2004 roku złożyła na policji skargę na Le Brasa w związku z brutalnym traktowaniem i powtarzającymi się groźbami pod jej adresem. W sierpniu 2004, kiedy została pobita, ponownie złożyła skargę. Rozstali się w 2005 roku. Przed sądem Laure oskarżyła swojego partnera o przemoc i gwałty popełnione w listopadzie 2005 roku. Według jej zeznań, miał on brutalnie zmuszać ją do podpisania kontraktu na wyłączność, przy czym miał ją zgwałcić waginalnie i analnie, nazywając „dziurą do p...”[9]. W 2012 roku Hervé Le Bras jako sprawca przemocy wypłacił odszkodowanie za gwałt, przy czym sąd skazał go na 18 miesięcy więzienia, warunkowo zawieszając wykonanie kary[12][13]. Po rozstaniu z Hervém Laure zamieszkała z niepełnosprawnym mężczyzną, z którym – jak sama mówiła – „nie uprawia seksu”[9].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
Filmy erotyczne[edytuj | edytuj kod]
- 1995: Sexy Zap (film telewizyjny)
- 1995: Aphrodisia (serial telewizyjny), reż. Urs Buehler – jako Karla (7 odcinków, emitowany w latach 1996-1997)
Filmy pornograficzne[edytuj | edytuj kod]
- 1996: Talizman (Le Le désir dans la peau), reż. Marc Dorcel – jako Silvie
- 1996: Miłość Laury (L'Amour de Laure), reż. Christoph Clark – jako Laure
- 1997: Pamiętnik grzechem pisany (Journal d' une infirmire), reż. Marc Dorcel
- 1997: Dręczona pożądaniem (L'Indécente aux enfers), reż. Marc Dorcel
- 1997: Umowa z aniołami (Le Contrat des Anges), reż. Marc Dorcel – jako Sophie
- 1997: Labirynt (Labyrinthe), reż. Alain Payet
- 1998: Hotel pod Amorem (Poker de charme) – jako Celia St. Jean
- 1998: Umowa z aniołami 2 (Le Contrat des Anges 2), reż. Marc Dorcel – jako Sophie
- 1998: Iluzje (Illusions), reż. Marc Dorcel
- 1997: Apetyt na Laurę (La Fièvre de Laure), reż. Marc Dorcel jako Laure
- 1997: Noce pani prezydent (Les Nuits de la présidente), reż. Alain Payet jako prezydent
- 1998: Piętno grzechu (L' Empreinte du vice), reż. Marc Dorcel
- 1998: Martwi za życia (Déjà mort), reż. Olivier Dahan – jako aktorka porno
- 1998: Zaskakujący spadek (L'Héritage de Laure), reż. Christoph Clark – jako Laure
- 2001: Cena luksusu (Le Prix de la Luxure), reż. Marc Dorcel
Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]
- 1998: Martwi za życia, reż. Olivier Dahan – jako aktorka pornograficzna
- 1999: Poker de charme (film telewizyjny), reż. Jean-Marc Vasseur – jako Celia St. Jean
- 1999: Quand on est amoureux c'est merveilleux (film krótkometrażowy), reż. Fabrice Du Welz – jako Rosa
- 2002: le Temps du RMI, reż. Farid Fedjer
- 2002: Diesel nostalgie (film krótkometrażowy), reż. Laurent Germain Maury – jako L'androïde
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Nagroda | Kategoria | Rola | Film | Studio |
|---|---|---|---|---|---|
| 1996 | European X Festival (Bruksela, Belgia) | Najlepsza aktorka francuska X | Laure | Apetyt na Laurę (La Fièvre de Laure, 1997), reż. Serge De Beaurivage | Vidéo Marc Dorcel (VMD) |
| Hot d’or | Najlepsza europejska gwiazda filmowa | – | – | – | |
| 1997 | European X Festival (Bruksela, Belgia) | Najlepsza aktorka europejska | – | – | – |
| Hot d’or | Najlepsza aktorka europejska | Laurie | Dręczona pożądaniem (L'Indécente aux enfers, 1997), reż. Marc Dorcel | Vidéo Marc Dorcel (VMD) | |
| Hot d’or | Najlepsza kampania marketingowa - Platynowy film | pokojówka Barbie | Księżniczka i dziwka (La Princesse et la Pute, 1996), reż. Marc Dorcel | Vidéo Marc Dorcel (VMD) | |
| Prague Erotica Sex (Czechy) | Najlepsza aktorka europejska | – | – | – | |
| Eroticon Warsaw Award (Polska) | Najlepsza scena | Laure | Pamiętnik grzechem pisany (Journal d'une infirmière, 1997), reż. Michel Barny | Vidéo Marc Dorcel (VMD) | |
| 1998 | Ninfa | Najlepsza aktorka europejska | Pani Prezydent | Noce pani prezydent (Les Nuits de la présidente, 1997), reż. Alain Payet | Vidéo Marc Dorcel (VMD) |
| European X Festival (Bruksela, Belgia) | Najlepsza aktorka europejska | – | – | – | |
| 1999 | Hot d’or | Nagroda honorowa | – | – | – |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Laure Sainclair. FanPix.Net. [dostęp 2016-08-29]. (ang.).
- ↑ Laure Sainclair. Listal. [dostęp 2016-08-29]. (ang.).
- ↑ Laure Sainclair. FamousFix. [dostęp 2016-08-29]. (ang.).
- ↑ Personalidade: Laure Sainclair. InterFilmes.com. [dostęp 2016-08-29]. (port.).
- ↑ Laure Sainclair. Osobnosti.cz. [dostęp 2016-08-29]. (cz.).
- ↑ Laure Sainclair. AlloCiné. [dostęp 2016-08-29]. (fr.).
- ↑ Laure Sainclair. Premiere. [dostęp 2016-08-29]. (fr.).
- ↑ Laure Sainclair. Data.bnf.fr. [dostęp 2016-08-29]. (fr.).
- ↑ a b c L’ex-compagnon de Laure Sainclair condamné à 18 mois avec sursis. Le Parisien. [dostęp 2016-10-07]. (fr.).
- ↑ Pourquoi tu pars?. youtube.com. [dostęp 2016-10-07]. (ang.).
- ↑ Vous. youtube.com. [dostęp 2016-10-07]. (ang.).
- ↑ Florence Moreau: L’ex-compagnon de l’ancienne star du X Laure Sainclair jugé pour viol. [dostęp 2016-08-29]. (fr.).
- ↑ Accusé de viol par l’ex-star du X Laure Sinclair, il repart libre. SudOuest.fr. [dostęp 2016-08-29]. (fr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Laure Sainclair w bazie IMDb (ang.)
- Laure Sainclair w serwisie Adult Film Database
- Laure Sainclair w serwisie IAFD
- Laure Sainclair w bazie Filmweb