Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900 – maraton
| |
 Złoty medal
|
|
|---|---|
 Srebrny medal
|
|
 Brązowy medal
|
|
Bieg maratoński na igrzyskach olimpijskich w 1900 w Paryżu rozegrano 19 lipca. Start i meta znajdowały się na stadionie w Lasku Bulońskim, zaś trasa wiodła ulicami Paryża. Dystans biegu maratońskiego wyniósł 40.260 m. Bieg rozpoczął się o 14.30. Temperatura tego dnia wynosiła ok. 39 °C. Wystartowało 13 lekkoatletów z 5 krajów[1].
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
| Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900 
| ||
|---|---|---|
| Konkurencje biegowe | ||
| 60 m | mężczyźni | |
| 100 m | mężczyźni | |
| 200 m | mężczyźni | |
| 400 m | mężczyźni | |
| 800 m | mężczyźni | |
| 1500 m | mężczyźni | |
| maraton | mężczyźni | |
| 110 m przez płotki | mężczyźni | |
| 200 m przez płotki | mężczyźni | |
| 400 m przez płotki | mężczyźni | |
| 2500 m z przeszkodami | mężczyźni | |
| 4000 m z przeszkodami | mężczyźni | |
| 5000 m drużynowo | mężczyźni | |
| Konkurencje techniczne | ||
| skok wzwyż | mężczyźni | |
| skok o tyczce | mężczyźni | |
| skok w dal | mężczyźni | |
| trójskok | mężczyźni | |
| skok wzwyż z miejsca | mężczyźni | |
| skok w dal z miejsca | mężczyźni | |
| trójskok z miejsca | mężczyźni | |
| pchnięcie kulą | mężczyźni | |
| rzut dyskiem | mężczyźni | |
| rzut młotem | mężczyźni | |
| Rekord olimpijski | 2:58:50[2] |  Spiridon Luis
|
Ateny (Grecja) | 10 kwietnia 1896 |
|---|
Finał[edytuj | edytuj kod]
| Poz. | Zawodnik | Kraj | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
|
Michel Théato |  Francja Luksemburg[1]
|
2:59:45 | |
|
Émile Champion | Francja
|
3:04:17 | |
|
Ernst Fast |  Szwecja
|
3:37:14 | |
| 4. | Eugène Besse | Francja
|
4:00:43 | |
| 5. | Arthur Newton |  Stany Zjednoczone
|
4:04:12 | |
| 6.-7.[3] | Dick Grant |  Kanada
|
nieznany | |
| Ronald MacDonald | Kanada
|
nieznany | ||
| – | Georges Touquet-Daunis | Francja
|
DNF | |
| Auguste Marchais | Francja
|
DNF | ||
| William Saward |  Wielka Brytania
|
DNF | ||
| Ion Pool | Wielka Brytania
|
DNF | ||
| Frederick Randall | Wielka Brytania
|
DNF | ||
| Johan Nyström | Szwecja
|
DNF |
Zawodnicy najpierw przebiegli cztery okrążenia po bieżni stadionu wynoszącej 500 m. Przed wybiegnięciem na ulicę wycofał się Johan Nyström, Prowadzenie objął Touquet-Daunis i utrzymał je co najmniej do drugiej połowy biegu. Po jego wycofaniu liderem został Ernst Fast, ale był już mocno wyczerpany. W dodatku pomylił drogę[4] i zanim powrócił na właściwą trasę, został wyprzedzony przez Théato i Championa. Po biegu Arthur Newton, który zajął 5. miejsce, twierdził, że Théato biegł na skróty korzystając ze znajomości ulic paryskich, ale badania historyczne nie potwierdziły tego zarzutu.
Choć Théato był Luksemburczykiem, Międzynarodowy Komitet Olimpijski uważa, że startował w igrzyskach olimpijskich dla Francji i dlatego zdobyty przez niego medal przypisuje Francji.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Michel Théato, który zwyciężył w tym biegu, był przez wiele lat uważany za reprezentanta Francji. Późniejsze badania wykazały, że był on Luksemburczykiem. MKOl uznaje jednak, że na igrzyskach w 1900 reprezentował on Francję.
- ↑ Dystans wyniósł 40 km.
- ↑ Kolejność zawodników nieznana.
- ↑ Fast został błędnie skierowany przez jednego z sędziów i po przebiegnięciu kilkuset metrów musiał zawrócić, by powrócić na trasę. Nie wpłynęło to jednak zasadniczo na wynik biegu.