Leopold Leparski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leopold Antoni Leparski
Ilustracja
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1875
Bobryce

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1942
KL Auschwitz

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Gniezno
PKU Stryj
PKU Puławy

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Multimedia w Wikimedia Commons
Leopold Antoni Leparski

Leopold Antoni Leparski (ur. 15 lutego 1875 w m. Bobryce, zm. 9 czerwca 1942 w KL Auschwitz) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 lutego 1875 w miejscowości Bobryce[1], w ówczesnym powiecie kaniowskim guberni kijowskiej, w rodzinie Józefa[2].

3 lutego 1920 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia majora i przydzielony do Sekcji Uzupełnień i Poboru Ministerstwa Spraw Wojskowych[3]. 22 maja 1920 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Gniezno na stanowisko komendanta[4]. 6 czerwca 1921 został przydzielony do Rezerwy oficerów i urzędników wojskowych przy Sekcji Uzupełnień i Poboru MSWojsk. z równoczesnym wcieleniem do 5 Pułku Piechoty Legionów, jako oddziału macierzystego[5][6]. W listopadzie tego roku został oddany do dyspozycji Głównej Komendy Batalionów Celnych i wyznaczony na stanowisko dowódcy 6 Brygady Celnej w Stryju[7]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 5 pp Leg.[8] We wrześniu tego roku, po przeprowadzonej reorganizacji Baonów Celnych w Straż Graniczną, został wyznaczony na stanowisko komendanta Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Nieświeżu[9].

Później został przeniesiony do 10 Pułku Piechoty w Łowiczu, a w sierpniu 1923 przydzielony z macierzystego oddziału do Powiatowej Komendy Uzupełnień Stryj na stanowisko komendanta[10][11]. 31 marca 1924 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 4. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. W sierpniu 1924 został przydzielony do macierzystego 10 pp[13][14]. W kwietniu 1925 został przydzielony do PKU Puławy na stanowisko komendanta[15], lecz już we wrześniu tego roku wrócił do 10 pp[16]. W 1928 na emeryturze mieszkał w Puławach[17].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I”[18].

19 stycznia 1942 został zatrzymany i osadzony na Pawiaku. 18 kwietnia 1942 został przetransportowany do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie zginął 9 czerwca tego roku[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Straty ↓, jako Antoni Leparski.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-12]..
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 14 lutego 1920 roku, s. 80.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, s. 434, tu jako mjr Władysław Leparski.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 18 czerwca 1921 roku, s. 1061, tu podano, że miał być wcielony do 71 pp.
  6. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 35.
  7. ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 74.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 27.
  9. ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 82.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 31 lipca 1923 roku, s. 499.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 152, 399, 1479.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 166.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 7 sierpnia 1924 roku, s. 434.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 145, 343.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 1 kwietnia 1925 roku, s. 184.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 93 z 16 września 1925 roku, s. 507.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 893.
  18. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 845.
  19. ↑ Straty ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leopold_Leparski&oldid=69302869”