Liceum Ogólnokształcące z Dodatkową Nauką Języka Białoruskiego w Hajnówce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
II Liceum Ogólnokształcące z DNJB
liceum ogólnokształcące
Ilustracja
Liceum Ogólnokształcące z Dodatkową Nauką Języka Białoruskiego w Hajnówce
Państwo

 Polska

Miejscowość

Hajnówka

Adres

ul. Piłsudskiego 3, 17-200 Hajnówka

Data założenia

1949

Dyrektor

Igor Łukaszuk

Położenie na mapie Hajnówki
Mapa konturowa Hajnówki, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „II Liceum Ogólnokształcące z DNJB”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „II Liceum Ogólnokształcące z DNJB”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „II Liceum Ogólnokształcące z DNJB”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „II Liceum Ogólnokształcące z DNJB”
Ziemia52°44′09″N 23°35′32″E/52,735833 23,592222
Strona internetowa

Liceum Ogólnokształcące z Dodatkową Nauką Języka Białoruskiego w Hajnówceszkoła średnia działająca w Hajnówce od września 1949 roku. Jest drugim w Polsce liceum, w którym wprowadzono dodatkową naukę języka białoruskiego (w LO z BJN w Bielsku Podlaskim wprowadzono w 1944). Obecnie jest jednym z dwóch[1] liceów z dodatkową nauką języka białoruskiego na terenie Białostocczyzny[2]. Aktualnie nosi nazwę II Liceum Ogólnokształcące z Dodatkową Nauką Języka Białoruskiego w Hajnówce[3]. Dawniej funkcjonowało pod nazwą Liceum Ogólnokształcące z Białoruskim Językiem Nauczania.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historia liceum białoruskiego w Hajnówce rozpoczęła się 1 września 1949 roku[4]. Do roku 1963 było jedną z najmniejszych szkół średnich w województwie[4].

W latach 60. ważne miejsce w życiu szkoły zaczął odgrywać sport. Drużyna siatkarek znalazła się w czołówce województwa, a w roku szkolnym 1970/71 zajęła III miejsce w Półfinałach Mistrzostw Polski w Lublinie[3].

W latach 80. udaje się rozwiązać niedostatek uczniów dla klas pierwszych. W roku 1988 wprowadzono trzy klasy (a, b i c)[5].

W 1993 roku oddano do użytku nowy obiekt dydaktyczny[6]. W tym samym roku Eugeniusz Wappa utworzył Klub Spraw Białoruskich[3].

W 1999 roku zmieniono nazwę szkoły na Zespół Szkół z Dodatkową Nauką Języka Białoruskiego (gimnazjum i liceum). Przedtem szkoła funkcjonowała pod nazwą Liceum Ogólnokształcące z Białoruskim Językiem Nauczania[3].

W 2007 roku szkoła zajęła 42 miejsce w kraju i 5 miejsce w województwie w rankingu najlepszych liceów[7]. Według przeprowadzonego w 2012 r. przez „Perspektywy” rankingu liceów ogólnokształcących dla województwa podlaskiego szkoła zajęła 12. pozycję w województwie[8].

Rola liceum[edytuj | edytuj kod]

Misją liceum jest odegranie ważnej roli w hajnowskim życiu społeczno-kulturalnym i w kształtowaniu białoruskiej tożsamości u młodzieży. Procent uczniów deklarujących białoruską narodowość jest zdecydowanie wyższy niż w LO z BJN w Bielsku Podlaskim[9]. Według badań przeprowadzonych w 1995 roku 11% uczniów liceum deklaruje się zdecydowanie jako Polacy, podczas gdy w LO z BJN w Bielsku Podlaskim procent takich uczniów wyniósł 26%. Przewagę tożsamości polskiej nad białoruską w Bielsku Podlaskim zadeklarowało 33% uczniów, w Hajnówce natomiast 16%. Z drugiej strony wśród uczniów LO z Litewskim Językiem Nauczania w Puńsku w ogóle nie było ani uczniów deklarujących zdecydowanie polską narodowość, ani uczniów deklarujących przewagę tożsamości polskiej nad litewską[10][a].

Absolwenci mogą później w języku białoruskim studiować tylko filologię białoruską, ponieważ na białoruskich uczelniach językiem wykładowym jest rosyjski[11].

Dyrektorzy w historii szkoły[edytuj | edytuj kod]

  • Bazyli Litwińczuk – 1949–1950
  • Sergiusz Soroka – 1950–1957
  • Anastazja Tropak – 1957–1968
  • Aleksander Iwaniuk – 1968–1971 i 1981–1991
  • Włodzimierz Stepaniuk – 1971–1981
  • Bazyli Dąbrowski – 1991–1992
  • Eugeniusz Saczko – 1992–2017
  • Igor Łukaszuk – 2017-[3]

Absolwenci[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W Puńsku zaledwie 5% zadeklarowało, iż w jednakowym stopniu czuje się Polakiem i Litwinem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. https://www.kuratorium.bialystok.pl/wp-content/uploads/2020/04/informacje-na-temat-stanu-edukacji-mniejszosci-bialoruskiej-w-wojewodztwie-podlaskim.pdf
  2. Sławomir Iwaniuk: Historia nauczania j. białoruskiego w Białymstoku. [w:] Аб'яднанне ў Карысць Дзяцей і Моладзі Якія Вывучаюць Беларускую Мову Аб-Ба /Stowarzyszenie na rzecz dzieci i młodzieży uczących się języka białoruskiego AB-BA [on-line]. www.ab-ba.com.pl, 2012-11-28. [dostęp 2012-11-28]. (pol.).
  3. a b c d e A. Iwaniuk, B. Sakowski: Historia szkoły. [w:] Strona internetowa szkoły [on-line]. [dostęp 2018-06-24]. (pol.).
  4. a b Iwaniuk i Sakowski 2000 ↓, s. 11.
  5. Iwaniuk i Sakowski 2000 ↓, s. 12.
  6. A. Iwaniuk, B. Sakowski: Liceum Białoruskie w Hajnówce. 2000, s. 30.
  7. LO z DNJB W Hajnówce w czołówce najlepszych liceów – Portal Powiatu Hajnowskiego.
  8. Ranking Liceów Ogólnokształcących 2012 – woj. podlaskie. [w:] Portal edukacyjny „Perspektywy” [on-line]. 2012. [dostęp 2012-11-28]. (pol.).
  9. Edukacja a tożsamość etniczna: materiały z konferencji naukowej w Rabce. Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika, 1995, s. 134.
  10. op. cit. Edukacja a tożsamość etniczna: materiały z konferencji naukowej w Rabce. s. 132.
  11. op.cit. Edukacja a tożsamość etniczna: materiały z konferencji naukowej w Rabce. s. 131.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aleksander Iwaniuk, Bazyli Sakowski: Liceum Białoruskie w Hajnówce. Hajnówka: Białoruskie Zrzeszenie Studentów, 2000, s. 1-105. ISBN 83-903656-2-6.
  • Alicja Joanna Siegień-Matyjewicz: Poczucie tożsamości narodowej młodzieży pochodzenia białoruskiego. Olsztyn – Warszawa: Białoruskie Zrzeszenie Studentów, 2007. ISBN 978-83-925077-0-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]