Lidia Chodyniecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lidia Chodyniecka
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

24 września 1933

profesor doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: geologia
Alma Mater

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

Doktorat

1965geologia
Politechnika Śląska

Habilitacja

1973
Politechnika Śląska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka honorowa „Zasłużony dla Górnictwa RP”

Odznaka honorowa „Zasłużony dla polskiej geologii”

Lidia Chodyniecka (ur. 24 września 1933) – polska geolog, profesor doktor habilitowany Politechniki Śląskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1956 ukończyła studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, w tym samym roku związała się zawodowo z Politechniką Śląską, prowadziła działalność naukowo-badawczą w ramach specjalności: mineralogia, geochemia i petrografia. W 1965 obroniła przygotowaną pod kierunkiem prof. dr. hab. Jana Kuhla pracę Bazalt z Góry Św. Anny (woj. opolskie), jego budowa mineralogiczna i chemiczna oraz niektóre własności technologiczne[1], w 1973 habilitowała się na podstawie rozprawy Karbońskie sferosyderyty ilaste Górnośląskiego Zagłębia Węglowego. Studium mineralogiczno-chemiczne[2]. Od 1994 do przejścia na emeryturę w 2003 była zastępcą dyrektora Instytutu Geologii Stosowanej i kierownikiem Zakładu Mineralogii, Petrografii i Geochemii Środowiska. Należała do Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Komitetu Nauk Mineralogicznych PAN o. Kraków, Komitetu Nauk Geologicznych PAN w Katowicach, gdzie pełniła funkcje wiceprzewodniczącej i przewodniczącej. Dorobek naukowy prof. dr. hab. Lidii Chodynieckiej obejmuje 57 publikacji i 6 książek, monografii, skryptów i podręczników[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]