Przejdź do zawartości

Lidia Markiewicz-Ziental

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lidia Markiewicz-Ziental
„Mała”, „Lidka”
Pełne imię i nazwisko

Lidia Stanisława Markiewicz-Ziental

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1929
Warszawa

Data i miejsce śmierci

7 listopada 2020
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

radca prawny, działaczka kombatancka

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Krzyż Partyzancki Warszawski Krzyż Powstańczy Krzyż Armii Krajowej Brązowy Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” Zasłużony dla Warszawy

Lidia Markiewicz-Ziental lub Lidia Ziental, ps. „Mała”, „Lidka”[1] (ur. 17 grudnia 1929 w Warszawie, zm. 7 listopada 2020 tamże[2]) – polska radca prawny, działaczka kombatancka, uczestniczka powstania warszawskiego, major WP w stanie spoczynku[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Warszawie, w rodzinie Eugeniusza i Stanisławy z domu Adamskiej. Była siostrą Leonii (zm. 1998), Zbigniewa, Zenony (1919–1944) i Jerzego. Jej ojciec był fabrykantem, weteranem wojny polsko-bolszewickiej. Przed wojną uczęszczała do szkoły sióstr szarytek na Nowolipkach, a później na ul. Górczewskiej.

W czasie okupacji niemieckiej kontynuowała naukę w warszawskim Gimnazjum Anieli Hoene-Przesmyckiej. Należała również do konspiracyjnej organizacji harcerskiej. W momencie wybuchu powstania warszawskiego miała 14 lat. Mimo to zgłosiła się do elitarnego harcerskiego Batalionu „Zośka” podając, że ma 17 lat i otrzymała przydział do patrolu sanitarnego II plutonu 3. kompanii „Giewonta”. W czasie powstania brała udział we wszystkich akcjach kompanii i jako jedna z nielicznych przeszła cały szlak bojowy Zgrupowania „Radosław”[1]. Brała udział między innymi w wyzwoleniu obozu „Gęsiówka” i ataku na Dworzec Gdański. Była trzykrotnie ranna[2]. Po kapitulacji powstania opuściła Warszawę wraz z ludnością cywilną[1][2].

Po wojnie ukończyła Liceum im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie[4], następnie studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim i wykonywała zawód radcy prawnego. Była aktywną działaczką kombatancką w ramach Środowiska Żołnierzy Batalionu „Zośka”[5].

Grób Lidii Markiewicz-Ziental na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Zmarła 7 listopada 2020 w Warszawie[2], pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach[5] (kwatera FIII-3-13)[6]. Pośmiertnie awansowana na stopień podpułkownika[7].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Lidia Markiewicz. 1944.pl. [dostęp 2020-12-27]. (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g Nekrolog śp. ppłk Lidii Ziental. kombatanci.gov.p. [dostęp 2020-12-27]. (pol.).
  3. ↑ Zmarła Lidia Markiewicz-Ziental ps. „Lidka” – sanitariuszka, najmłodszy żołnierz batalionu Armii Krajowej „Zośka”. portalsamorzadowy.pl. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-12)]. (pol.).
  4. ↑ Maria Durakowa, Maria Lasecka, Hanna Gruchalska-Kwaśniewska, III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923–1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 116, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).
  5. ↑ a b c d e f Lidia Markiewicz-Ziental „Lidka” (1929–2020). batalionzoska.pl. [dostęp 2020-12-27]. (pol.).
  6. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  7. ↑ MON: żołnierz AK mjr Lidia Markiewicz-Ziental, ps. "Lidka", pośmiertnie awansowana na stopień podpułkownika. kultura.gazetaprawna.pl. [dostęp 2020-12-27]. (pol.).
  8. ↑ Ostatnia droga Lidki – zapraszamy do zdalnego udziału.. infowire.pl. [dostęp 2020-12-27]. (pol.).
  9. ↑ Zasłużeni dla m.st. Warszawy. um.warszawa.pl [dostęp 2024-09-17].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lidia_Markiewicz-Ziental&oldid=74784235”