Przejdź do zawartości

Lidija Szulewa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lidija Szulewa
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1956
Welingrad

Minister pracy i polityki socjalnej Bułgarii
Okres

od 24 lipca 2001
do 17 lipca 2003

Przynależność polityczna

Narodowy Ruch Symeona Drugiego

Poprzednik

Iwan Nejkow

Następca

Christina Christowa

Minister gospodarki Bułgarii
Okres

od 17 lipca 2003
do 23 lutego 2005

Przynależność polityczna

Narodowy Ruch Symeona Drugiego

Poprzednik

Nikołaj Wasilew

Następca

Miłko Kowaczew

Lidija Santowa Szulewa, bułg. Лидия Сантова Шулева (ur. 23 grudnia 1956 w Welingradzie) – bułgarska inżynier, przedsiębiorca i polityk. W latach 2001–2003 minister pracy i polityki socjalnej, następnie do 2005 minister gospodarki, od 2001 do 2005 wicepremier. Deputowana do Zgromadzenia Narodowego 40. kadencji (2005–2009), w 2007 europosłanka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1979 została absolwentką Wyższego Instytutu Mechaniczone-Elektrotechnicznego (później przekształconego w Uniwersytet Techniczny w Sofii), na którym uzyskała magisterium z zakresu elektroniki. W 2000 ukończyła także sofijski Uniwersytet Gospodarki Narodowej i Światowej (uzyskała magisterium z finansów). Naukę kontynuowała m.in. w akademii zarządzania w Monachium.

W latach 80. pracowała (1979–1987) jako inżynier w zakładach maszynerii mechanicznej w rodzinnym Welingradzie. Po upadku komunizmu działał w sektorze prywatnej przedsiębiorczości w Bułgarii. Początkowo była menedżerem w spółce prawa handlowego (1989–1992), następnie założyła własną firmę, którą kierowała do 1996. W latach 1996–2001 pracowała jako dyrektor wykonawczy w Albena Holding.

W 1998 została wiceprezesem, a w 2000 prezesem bułgarskiego stowarzyszenia rynku kapitałowego, reprezentującego interesy bułgarskich pracodawców.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Po wygraniu wyborów parlamentarnych w 2001 przez Narodowy Ruch Symeona Drugiego otrzymała propozycję wejścia do rządu kierowanego przez Symeona Sakskoburggotskiego na stanowiska wicepremiera oraz ministra pracy i polityki socjalnej. Pełniła te funkcje do lipca 2003, kiedy po reorganizacji gabinetu została wicepremierem i ministrem gospodarki. W 2005 została deputowaną do Zgromadzenia Narodowego, mandat sprawowała do końca 40. kadencji w 2009.

Jednocześnie od 1 stycznia do 5 czerwca 2007 wchodziła w skład bułgarskiej delegacji do Parlamentu Europejskiego, pełniąc funkcję eurodeputowanej. Zasiadała w grupie Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]