Linia Knesebecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Linia Knesebecka (także: Knesebeckgrenze) – proponowana wschodnia granica Prus, której projekt przedstawił w 1813 gen. Karl Friedrich von dem Knesebeck.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Po zajęciu Księstwa Warszawskiego przez cara Aleksandra I przedstawiciele Prus i Austrii domagali się zlikwidowania tego tworu politycznego. Pruski gen. Knesebeck opracował memoriał, w którym określił wschodnią granicę swego państwa na linii rzek: Pilica, Wisła, Narew i Niemen. Car zdystansował się od tej koncepcji[1].

W kolejnych latach projekt granicy Knesebecka wracał jako pomysł do politycznej realizacji: miało to miejsce m.in. w 1831[2], a szczególnie w czasie I wojny światowej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S. Kieniewicz, Historia Polski 1795-1918, wyd. 9, Warszawa 1997, s. 56.
  2. J. Szczepański, Nowe rosyjskie badania nad epoką Mikołaja I, „Wrocławskie Studia Wschodnie“, 13, 1999, s. 139, przypis nr 55.
  3. M. Kornat, Akt 5 listopada a umiędzynarodowienie sprawy polskiej podczas Wielkiej Wojny. Uwagi historyka dyplomacji, „Historia Slavorum Occidentis“, 2017, nr 2 (13), s. 17-18.