Linia Sierpuchowsko-Timiriaziewskaja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia metra 9
Sierpuchowsko-Timiriaziewskaja
Mapa linii
Dane podstawowe
Oznaczenie linii

9

Liczba stacji

25

Długość

41,2 km

ilustracja
Historia
Rok otwarcia

1983

Linia Sierpuchowsko-Timiriaziewskaja (ros. Серпуховско-Тимирязевская линия) – linia metra moskiewskiego otwarta 4 listopada 1983 roku. Jej długość wynosi 41,2 km, liczy 25 stacji, a przejazd zajmuje około 63 minuty. Biegnie z południa na północ. Na mapie oznaczana numerem 9 i szarym kolorem. Jest to druga, po linii Arbacko-Pokrowskiej, najdłuższa linia metra w Moskwie. Jednocześnie jest to drugi na świecie (a pierwszy w Europie) najdłuższy tunel metra.

Rozwój[edytuj | edytuj kod]

Nazwa stacji Prażskaja

Projekt linii biegnącej z północy na południe powstał w 1971 roku, a już w połowie lat 70. rozpoczęto jego budowę. Pierwszy odcinek otwarto w 1983 roku na południe od linii okrężnej. Podczas budowy zastosowano wiele nowych metod konstrukcyjnych m.in. mrożenie podczas budowy w wodonośnych warstwach gleby, wiercenia w celu usunięcia oparów paliw na odcinku Sierpuchowskaja - Tulskaja (ze stacji paliw na powierzchni przez wiele lat wsiąkały benzyny). W 1985 roku przedłużono linię do stacji Prażskaja (odcinek budowany przez czechosłowackich inżynierów - w zamian rosyjscy budowali odcinek ze stacją Moskevská dla praskiego metra). W połowie lat 80. rozpoczęto kopanie głębokich odcinków pod centrum. Wtedy powstała m.in. stacja Borowickaja pozwalająca na przejście aż na 3 inne linie. W latach 90. dalszy rozwój na północ przeciął linię z trzema ważnymi szlakami kolejowymi, a krańcowe stacje stały się najbardziej wysuniętymi na północ w systemie metra. W tym etapie powstała też jedyna głęboka stacja jednonawowa w Moskwie: Timiriazewskaja. Po 2000 roku wydłużono linię na południe (do czasu powstania linii Butowskiej były to najbardziej wysunięte na południe stacje). Powstała tutaj też pierwsza stacja poza obwodnicą MKAD.

Odcinki[edytuj | edytuj kod]

Ałtufjewo - wejście

Budowa linii zaczęła się w latach 70. Poszczególne odcinki były otwierane w kolejności:

Linia jest obsługiwana przez zajezdnie - Tcz-8 Warszawskoje (ТЧ-8 «Варшавское») od 1983 roku i Tcz-14 Władykino (ТЧ-14 «Владыкино») od 1991.

Lista stacji[edytuj | edytuj kod]

# Nazwa (cyrylica) Nazwa (trb. łacińska) Otwarcie Możliwe przesiadki (linia) Możliwe przesiadki (stacja)
1 Алтуфьево Ałtufjewo 1994
2 Бибирево Bibiriewo 1992
3 Отрадное Otradnoje 1991
4 Владыкино Władykino Moskiewski pierścień centralny Władykino
5 Петровско-Разумовская Pietrowsko-Razumowskaja Lublinsko-Dmitrowskaja Pietrowsko-Razumowskaja
6 Тимирязевская Timiriaziewskaja Moskiewska kolej jednoszynowa

Biełorussko-Sawiołowska

Timiriaziewskaja

Timiriaziewskaja

7 Дмитровская Dmitrowskaja Kursko-Riżska Dmitrowskaja
8 Савёловская Sawiołowskaja 1988 Bolszaja Kolcewaja

Biełorussko-Sawiołowska

Sawiołowskaja

Sawiołowskaja

9 Менделеевская Miendielejewskaja Kolcewaja Nowosłobodskaja
10 Цветной бульвар Cwietnoj bulwar Lublinsko-Dmitrowskaja Trubnaja
11 Чеховская Czechowskaja 1987 Zamoskworieckaja

Tagansko-Krasnopriesnienskaja

Twierskaja

Puszkinskaja

12 Боровицкая Borowickaja 1986 Sokolniczeskaja

Arbatsko-Pokrowskaja

Filowskaja

Bibliotieka imieni Lenina

Arbatskaja

Aleksandrowskij Sad

13 Полянка Polanka
14 Серпуховская Sierpuchowskaja 1983 Kolcewaja Dobryninskaja
15 Тульская Tulskaja
16 Нагатинская Nagatinskaja Moskiewski pierścień centralny Wierchnije Kotły
17 Нагорная Nagornaja
18 Нахимовский проспект Nachimowskij prospiekt
19 Севастопольская Siewastopolskaja Bolszaja Kolcewaja Kachowskaja
20 Чертановская Czertanowskaja
21 Южная Jużnaja
22 Пражская Prażskaja 1985
23 Улица Академика Янгеля Ulica Akadiemika Jangiela 2000
24 Аннино Annino 2001
25 Бульвар Дмитрия Донского Bulwar Dmitrija Donskogo 2002 Butowskaja Ulica Starokaczałowskaja

Galerie[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]