Przejdź do zawartości

Lis długouchy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lis długouchy
Vulpes macrotis[1]
Merriam, 1888
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Rodzina

psowate

Rodzaj

lis

Gatunek

lis długouchy

Synonimy
  • Vulpes muticus Merriam, 1902[2][1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Lis długouchy[4], lis wielkouchy (Vulpes macrotis) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae). Występuje w Stanach Zjednoczonych i Meksyku[2][3]. Spokrewniony z fenkiem i lisem płowym. Jego uszy często mają długość 7–8 cm, stąd jego nazwa.

Jest dużo mniejszy niż lis rudy. Jest gatunkiem chronionym. Żywi się królikami i szczuroskoczkami. Jego waga nie przekracza 3 kg. Zwierzęta te żyją samotnie.

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Vulpes: łac. vulpes, volpe lub vulpis „lis”[5].
  • macrotis: gr. μακρωτης makrōtēs „długouchy”, od μακρος makros „długi”; -ωτις -ōtis „-uchy”, od ους ous, ωτος ōtos „ucho”[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Vulpes macrotis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vulpes macrotis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 24 października 2009]
  3. a b B. Cypher, R. List, Vulpes macrotis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-01-16] (ang.).
  4. W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 150. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 253, OCLC 637083062 (ang.).
  6. macrotis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).