Lisiatycze (Ukraina)
49°20′05″N 23°57′31″E/49,334722 23,958611.jpg) Kaplica w Lisiatyczach na pocz. XX wieku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
82421 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°20′05″N 23°57′31″E/49,334722 23,958611
| |
Lisiatycze (hist. pol. Łysiatycze[1]; ukr. Лисятичі) – wieś na Ukrainie, w rejonie stryjskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 1791 mieszkańców.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś królewska Łysiatycze położona na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie stryjskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[2], w drugiej połowie XVII wieku należała do kasztelana sanockiego Zygmunta Fredry i Zofii Wasicińskiej[3]. Pod koniec XIX w. w południowej część wsi w powiecie stryjskim znajdowały się Łęgi Lisiatyckie[4].
W Lisiatyczach zostało osiedlonych ponad 100 rodzin pochodzących z Mazur; we wsi wybudowano kaplicę gotycką, którą ufundował miejscowy ziemianin i marszałek powiatowy Adam Onyszkiewicz[5].
Za II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Uhersko w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskiem[6]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Urodził się tu Mikołaj Szysz (ur. 1893, zm. 13 czerwca 1915 pod Rokitną) – ułan Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- zamek[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wolff 1895 ↓, s. 150.
- ↑ Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 3.
- ↑ Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 201.
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V. Warszawa: 1880-1902, s. 309.
- ↑ Dom boży na kresach Polski. „Nowości Illustrowane”. Nr 35, s. 9, 26 sierpnia 1905.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628
- ↑ Władysław Łozińskim Prawem i lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII wieku, 1903, str. 98
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Wolff, Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku, Warszawa: Gebethner i Wolff, 1895, s. 698.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lisiatycze. W płd. stronie wsi Lęgi Lisiatyckie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 309.
- Lisiatycze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 234.