Liternica nadrzewna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liternica nadrzewna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

miseczniaki

Rząd

Ostropales

Rodzina

literakowate

Rodzaj

liternica

Gatunek

liternica nadrzewna

Nazwa systematyczna
Phaeographis dendritica (Ach.) Müll. Arg.
Flora, Regensburg 65(24): 382 (1882)

Liternica nadrzewna (Phaeographis dendritica (Ach.) Müll. Arg.) – gatunek grzybów z rodziny literakowatych (Graphidaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Graphidaceae, Ostropales, Ostropomycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1803 r. Erik Acharius nadając mu nazwę Opegrapha dendritica. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1882 r. Johannes Müller Argoviensis[1]. Ma 15 synonimów. Są nimi m.in. wszystkie odmiany i formy[2]:

Nazwa polska według W. Fałtynowicza[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Tworzy cienką, lub średnio grubą, skorupiastą plechę o barwie blado szarozielonej, czasami z żółtym odcieniem. Powierzchnia przyprószona, gładka, matowa lub błyszcząca, czasami popękana. Fotobiontem są glony z rodzaju Trentepohlia. Znana jest wyłącznie w postaci teleomorfy[4].

Apotecja o wymiarach 0,5–3 × 0,3–0,5 mm, płaskie lub nieco wzniesione, zmienne, rozproszone, wydłużone, proste, zakrzywione, gwiaździste lub drzewkowato rozgałęzione. Tarczka o szerokości 0,16–0,30 mm, szeroko odsłonięta, końce zwykle ostre, od brązowych do czarnych, nieco biało oprószone, zwłaszcza na środku. Plecha pierwotna niepozorna. Brzeżek plechowy zagłębiony, cienki. Ekscypulum czarne. Ściany boczne o szerokości 10–15 μm. Hymenium o wysokości 90–120 μm i strzępkach nierozgałęzionych, brązowawych. Worki 8-zarodnikowe. Askospory (26–) 30–40 (–45) × 6–9 μm, z 5–10 poprzecznymi przegrodami. Są soczewkowate, szkliste, w stanie dojrzałym jasnobrązowe, pod działaniem jodu fioletowe. Mają galaretowatą ścianę zewnętrzną[4].

Reakcje chemiczne: plecha C–, K+ żółtoczerwona (kryształy), KC+ czerwona, Pd+ żółta do pomarańczowej (reakcje często niejednolite), UV–. Kwasy porostowe: norstyktowy i connorstyktowy[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Liternica nadrzewna występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Europie, Azji i na wielu wyspach. W Europie notowana jest głównie w jej południowo-zachodniej i zachodniej części[5]. W Polsce notowana w latach 1870, 1886, 1912, 1961, 1998[3]. Jest uznana za wymarłą. W Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ma status RE – gatunek co do którego nie ma żadnej wątpliwości, że ostatni osobnik potencjalnie zdolny do reprodukcji w regionie wyginął lub zniknął z regionu[6].

Siedlisko: kora drzew[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-11-26].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2021-11-26].
  3. a b c Wiesław Fałtynowicz, Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, ISBN 83-89648-06-7.
  4. a b c Phaeographis dendritica [online], Fungi of Great Britain and Ireland [dostęp 2021-11-26].
  5. Mapa występowania Phaeographis dendritica na świecie [online] [dostęp 2021-11-26].
  6. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.